NEFTESİNDEN VURULMUŞ ŞİİRLER ( 2 )hüznümün siyahından tutulu gece uzuyor habire kar kovalayan mevsim ayaza gebedir ya kapıda bir yokluk ki; yine hayli sensizce... belli ki; bu mevsim uzun olacak haylice... teleferiğe biletli bir tomar hüzün koynumda! irtifa aldıkça üşüyor donuyor ve kahretsin kanmıyor da kolayca... bir bebek gibi illa; -tutacak --emecek ---ısıracak anne kokan memeleri... -gelecek nasılsa! -dönecek elbet! kahretsin kanmıyor! emmiyor işte yalancı memeyi...! kahretsin kokunu almıyor ki nefesim tenin değmiyor ki rinit tutmuş burnuma...! Kadifekaleden izmir gibi! herşey elinin altında parmağının ucunda gibi! ama sadece gibi! nefes uzaklara değmiyor ki! şimdilerde; pergelimin sabit ayağı yok! yörünge tutmuyor bedenim şükürlerimin yerine zanlarım karışıyor ezanlara! her şey geliyor aklıma her şey! kalabalıklardan sıyırdıkça kendimi yüksek binalar daha bir çok takılıyor gözüme! yüreği köpürmüş azgın deniz! ama cesaretim yok cesaretin bittiği yerde esaret başlarmış! ama benim esaretim daha burnumda tütüyor! gündüzler de batıyor hecelerime! aykırı düşler sevmiyor aydınlığı iyi kahveler de yok burda fincanları yalancı buraların! ağaç tanrıları bile uğramıyor! ya da ; çaputların iyilerini satmıyorlar! dilencileri sevmiyorlar buralarda! kahretsin! sevmiyorlar gülüyorlar kaybını arayanlara...! ama geceleri... diziyorum seni karşıma hem de hatırladığım tüm hallerinle boy boy dizi dizi... sorguya alıyorum zoraki tek kelime çıkmıyor hiçbirinin ağzından sözleşmiş gibi kahretsin... hepsi; suçluymuşum gibi bakıyorlar! ben de değilmişim gibi! ilgilenmiyorlar buralarda devrik krallarla af melekleri de yok buralarda...! tek tek vuruyorum onları alnından! bir son söz çıkar belki umuduyla ve; üç kuruşluk bir yosma! nasıl bu kadar pahalı olabilir! en çok da onu anlayamıyorum! ama yüzüm kızarıyor aslında... sonra uyanıyorum... -hayatım kalk geciktin! yok... yok tek kelime! duvarlar konuşmuyor öldürüyor bu sessizlik adamı... geceden kalan tek şey yüzümdeki lanet kırmızı...! ve kahretsin farketmiyor hiç! ha karşıma dizmişim ha kurşuna! yoksun işte! yok... kahretsin seni üç kuruşluk yosma...! ToprağınSesi . |
çok çaresiz çocuk ...
:-)
tanıdık geldi biri yazmış biri yaşamış velhasıl şiir... selamlar...