DÜNYAYA YAMA YAPTIK...
Hoşgörü, fedâkârlık, sevgi, saygı kalmadı
Basit bir şey yüzünden, kusarız kinimizi. Hiç yüzümüz yoksa da, yine de yakaralım Allah’tan tek dileğim, hayretsin sonumuzu. O...izm denen çıkmazı, gömemedin derine Yanlış tohum ektirdin, hem gönlüne, serine Şehvet mi, yoksa mal mı… Neyi koyduk yerine? O güzelim Kıble’den, çevirdik yönümüzü. Belhüm edaldır o, alçaktan daha denî* Araştırmaz bir vakit, bilmez niçin, nedeni? Ne idüğü belirsiz, oysa “mim”siz medenî Kendin bilmez bir gençlik, beğenmez dünümüzü. Elestüde verilen, söze kalmadık sâdık Yedik, içtik, eğlendik… Şişirdik gerdan, gıdık Çınarken saksı olduk, kökümüzü budadık Kopunca mâzimizden, yitirdik ünümüzü. Referansın o idi, evlenip, boşanırken Ölçü birimin aynı, ev, barklar döşenirken Her şey ona endeksli, bir hayat yaşanırken "Dünyaya yama yaptık, yırtarak dinimizi…" 04/03/’10 Hanifi KARA (*) Belhüm edal: Hayvandan daha aşağı Denî: Alçak |