Yazgı
birden kaydı ellerimden
renkli fotograflara sığmış siyah beyaz bakışlarımız mahzundu... yazgımızı görür gibiydik lâl olmuş çığlıklarımızı sonsuzluğa uğurlamıştık biçâre... katredeki nüvemizle kalp atışlarımıza umudu taşıdık gurbetlerimize kapandık her vurguda zoraki... ve resimlerde kalan nâmelerimize uzaktan bakarken yazgımızın kabullenişlerinde kalmış.. sonsuzluğumuz... doyumsuz... Merâl Özcan |
kutlarım...