k-ömürkirli siyah kaderlerine ekleyip kederlerini yer altında yaşarlar hayatlarını yüzlerinde is içlerinde hep o kötü his katran karası ölümcül yolculukta çıkmaz sesleri, tiz. kara elmasa kurban gider nice hayat bir mağaranın en ıssız köşesi yitip giderken son deminde akşam kalır mı ki geriye çıkılmış aydınlıklar ve kestane kokulu sobalarda kül olur bir madenci yüreği daha sonrasında ucuz hayatlara dökülen paha biçilemez gözyaşları ve bir kız çocuğunun iç sızlatan feryadı babaaa! Gülay Bulut |
adı umut olan babalar tükenir
sabır taşı çatlar eşi ümit'in
keşkeler düşer kirpiklerimize
hep şiirle ve dostça :)