Hadi gönül söyle benim yerime
Kırağı vurmuştu sözcükler üşüyordu
Öyle paradoksal öyle mistik cevaplar
Ne inkâr ne de tasdik edilebilir
Arlanmaksızın ruh incitmekte
Canı ağrıyor gönlümün
Cevapların içindeki ifrit
Siyah tırnaklarını ruhuma geçiriyor
Annemin yanağı gibi sevdim dostları
Bir de memleketimi…

Erinç ilence uğramış
Sükûnum düştü
Kırık bir kaldırım taşında buldum
Kırılmıştı
Ya gönül zamanın hangi anında yosun tutmuştu
Soracak onca şeyim var
Paylaşacak hiç kimse
Ateşe attım sözcükleri

Kimi kırmızı kor dudaklarıyla
Kiminin dili alev belirtisi
Sakın kızmasın yakamozlar
Kar etmez
Gök parçalanmış
Ne fecir ne tan yeri bir şey
Eğildi batışına arınmış bir dil
Zemheri ayazının kestiği sözcükler
Kalplerin terbiye etmediği bir üslup
Kelime savaşı feci boyutlarda

Ateş püskürür gibi kelime püskürür

Sözün sözü var söze
Üslubun soracak hesabı
Kalmadı ne bir adap ne bir edep
Ahlak bitap düşmüşüm
Ben de dâhil, o da dâhil, hepimiz işte
Anla depremi içindeki fayı
Ben artık eskisi gibi değilim
Devran değişti demeyelim!

Kimse hak etmiyor bu kepazeliği

Bu vicdanlarımızın ayıbı
Görmediğim bir bambaşka ahlak var
Çok silahtan tesirlidir halleri
Tereddütsüz yargılayalım kendimizi
Gönül! İnadıma yazıyorum bunları
Biz daha çok çekeceğiz
İçimize üflenen rüşvet suçlarını
Bilemem, ahlakın kaçadır hava parası!
Kime bu kibrin?

Kuran da ayetlerden biri şöyle der
"Belki alay ettikleri, kendilerinden daha iyidir."

Birbirimize geç kalmışız
Yatacağımız yeri hiç birimiz bilmiyoruz
İstemem dostsuz dünyayı
Neyleyim sevgiyi gönlün dostu olmayınca
Bir bıçak darbesi,
Bağrım ağır yaralı
Alınganlık etmiyor yorgunum, yoruldum!
Söz cephesinde kaç kere şehit düştüm

Elimde atık sözlerin
Enkaz bir denizde nakşettiğim gergefim
Ya sözleri yutar aşarım
Belkide kaybolur batarım
Karşındakinin doğruyu söylediğini farz et
Esrarengiz yaşam katı ve fıtratında şeytani duygular
Ağır başlı yürekler kendinizi paylamayın
Sahi ne oldu muhabbete
Müdara bakışlar çehrelerde dolaşıyor
Ahlaksız gırtlaklar çamurlu sularla ıslatıyor
Hala koynumun üzerinde hicap hala silmedim izleri
Silmeyeceğimde

Bırak çekil kendi köşene
Manevi korkular kundaklar o gün beni
Binlerce hüzün örer umutlarından
Yürekte saklı kalan hatıra sağanak yağışlı gecede ıslak
Acaba hayallerinin adı neydi?
Kahır yüklü yüreğim gözlerim gibi ağlayacak
Sende söyleme bir tek kelime
Çaresizce aradığın çaren değil
Çığlık çığlık bütün yakamozlar uyandı
Ben yolculuk yapacağım kendi ruhuma

Hadi göğsümün sığınmacısı
Hadi yüreğim!
Artık buralarda duramam!

Hey gönlüm!
Ya gel benimle ya düş göğsümden
Sırra kadem basarak gidelim görünmez bir kıtaya
Hilesi hurdası olmayanlar ülkesine
Topladım gönlü heybeme
Bahtıma lanet okurum
Kızmayın sakın, şöyle bir laf etti
Silin sözlerden italik harfleri
Dikenli sözlerin sarf ettiği gibi
Dilimin pimini çekiyorum
Bir şiir gecesine katılacağım
Ruhumu termiye edeceğim

Anlat bana
Ben yeni duydum
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Vereceğim karar, senin gerçek dileğin
Ayrılık bir yana çekiştirmiş, yürek bir yana
Bir sabah fırladım yataktan
Açtım tüm perdeleri pencereleri sonuna kadar
Efil efil nahif rüzgârla ayrılık dolmuş içeri
Islık çalan rüzgârın parmakları dokundu saçlarıma
Bir daha bak anılarına demiş usulca
Eskiyen bu şehir ardında
Sen bana bak, ben sana, öyle çık yola

Bazen ayrılmak terk etmek demek değil
Güz örtülü sessiz bir bahar
Şu hazan sabahın erinde, melal içimde
Saatler beş geçmiş olacak sekizi
Veda hakkımı kullanıyorum
Gülecek arkamdan doğduğum bu şehir
Tevazu kılıklı sözcükler bedbin
Dünyanın yanağında bir damla
Utanç
Yeni insanların şehrinde
Mesut güfte keman yayında titrek titrek
Gitti Gelmeyecek…

KAYIP YALDIZ

______________________________ Gönül ne özlediğini biliyormuşsun
Ne diye?
Dostun tezgâhında ahlak kanununu okutan sözü
Dillerin kaybettiği özü
Namuslu bir kitap gibi
Rüzgâr dilediğimi ede dur
Kendine katarak
Sal üzerime sevda bulutunu güneşten çaldığı ay ışığını
Gel gör ki yüreğinin ne kadar önemi var artik biliyorum
Ama o senin
Seni sevdiği için
O gider, bu gider, şu gider
Tek dostun var?
Madara ve riyakâr yüzlere inat!