Gönül AzadıAy yüzlüm, mahcubum artık kınama Gönül kapısını açtım da geldim Ne olur özlemle beni sınama Hasretin zehrini içtim de geldim. Sensiz günlerimi ziyan sayarak Yöneldim sılaya sözün duyarak Özlem sarhoşuyken sende ayarak Hüzün filizini biçtim de geldim. Görünce bir tanem senden imdâdı Diledim affınla gönül azadı Aşkın semasından çırpıp kanadı Göçmen kuşlar gibi uçtum da geldim. Zincirleri kırdım döndüm fizândan Yaram şifâ buldu em’i nazândan Ömrümün son demi vakti hazândan Kahır zindanından kaçtım da geldim. Seven kalbe düşen küslüğü yerip İnadı kırarak huzura erip Bastığın yollara umutlar serip Kırmızı gülleri saçtım da geldim. Yaşadım heyecan ılık nefesle Seni arzuladım sonsuz hevesle Haykırıp ismini özlemli sesle Hicrân diyarından göçtüm de geldim. Sanma ki aşkına küstüm, unuttum Gözümde hayalin gönül avuttum Tenini özledim yolunu tuttum Gurbetin çölünü geçtim de geldim. Kırılan kalplerin zordur imârı Sevenle oynanmaz sevda kumarı Kabul et gönlüne âşık Mîmâr’ı Güzeller şâhını seçtim de geldim. 11.06.2008 Menderes OYANIK |
Gönül kapısını açtım da geldim
Ne olur özlemle beni sınama
Hasretin zehrini içtim de geldim.
sayfanıza tebrikler ve selamlar bırakıyorum