RUBAİLER
(1)
Her şeyin sonu var, hasrette son yok, Sılada kalmak zor, gurbette son yok, Ölüler kabirde dünyayı özler, Zira bilirler ki ahrette son yok. (2) Sıla çok uzakta sanki bir serap, Gurbette teselli bir şişe şarap, Billur kadehlerde dolsun, boşalsın, İhsan eden sensin, şükürler ya Rab! (3) Hava çok soğuk bu gece, ellerim donmakta, Hasretinle yüreğim bir kor gibi yanmakta, Yanındaki yârine iltifat iş değildir, İş odur; Ferhat gibi yar ayrıyken anmakta. (4) Soğuk yastığım yine yâr oldu bana, Ellere gülen güneş kar oldu bana, Herkese ferah gelir, memnun eder de, Alem bir mezar gibi dar oldu bana. Makman ( Muammer Akman ) |