yazmayacağım ben o şiiri beklemehatırlıyorum da o günü deli bir rüzgar gibi değerken sen gözlerime berrak su misali akmıştın yüreğimin çıkmazlarına bir akşam üstü güneşiyle habersizce bakışların paslı bir mızrak gibi dolanırken saklım da usulca zamansızca üryan bırakmıştın benlerimi ve ben habersizdim kendimden sen yüreğime inerken dualarımda masmavi bir kırgınlık sarı hazan esintisi olmuştun yüreğime şimdi oldumu yar en sade vakitlerinde sen kuşan aydınlığını bir damla su gibi düş yine bir bakirenin umutlarına gizlice teninde sevdamızın lekesi olsun hep iz düşsün gecenin cehresine nasılsa görmeyecek ayın karanlık yüzü seni tüm şehir sussun ihanetine gözlerim de kırılan aynalarımızın izi kalsın uğursuz hüzünlerimizle gidelim fesleğenlerin dilince muhabbete meyyal halleş sen kokularım sinsice geçerken içimden karanlık kirli caddelerdeyim ve ben pür telaş sevgimle kutsal şehirlerin içinden geçerken bırakıyorum taşlarımı ki .....onlar sen gibiydi ellerim de bu kadar heder edilmişken sevgim sen de git başımdan desem gidermisin tınısız sözlerde deli bir ıssızlığım şimdi ben evhamlı bir içtenlik şimdi yüzümüze gülen hayra yor desem yüreğime en keskin sözlerinle geçerken damarlarımdan sen kanat derince yüreğimi yeniden ne değişecek ki zaten ben değişmeden ya da sen eğrilmeden hiç olmadığın kadar yürekli ol bir kere de dokunma mahrem duygularımın depreşen yarasına kan tutar anlamazsın sen anlamassın hasretin le yaralıdır her yer kanar içten içe saklı gecelerinden geçmişim kaldı sen de oysa / ki ceylan derisine yazılmıştı dilsiz kitabeler ben bir azizenin gözlerinde çok önceden öğrenmiştim düşlerimin yıkılmasını sen katre katre düşerken benlerime git.... ve beni vede ötesini düşünme kendini kaçıncı dar ağacının önüne getirmendir bu simsiyah gözlerimden silinirken zansız ve kaçak sözlerinle teslim almadan / teslim olmayı senin labirentlerinde kaybolurken öğrendim taşlarımı bırakırken avuçlarımdan sessizce şimdi değil... sen muştulu... aydınlık günleri görmeden gözlerimden çekilmeden hüznün gölgesi ve sen ellerime değmeden en ahenkli kelimelerini seferber etsende ellerime yazmayacağım o şiiri bekleme sen katre katre düşmeden yüreğime |
iz düşsün gecenin cehresine
nasılsa
görmeyecek ayın karanlık yüzü seni
tüm şehir sussun ihanetine
değişik bir duyguya içtenlik katmışsıınız yüreğinize sağlık umudunuz kalemini daimi olsun dost