Enkaz Kaşifi
bir hayal
özgürlük naralarında sıkışmış loş bir süngüye tutuklu hayat mabetinden çıkıp ölüm selpasına geçerek leş leş konuşuyor çirkef bir akbaba gibi Akbaba: - Çöl sıcağında dudaksız kaldım. Sıcak ve hissiz... sandalyeyi kıran tahtadan bakışlar dolgun bir ipe sarılıp nefessiz bir gecenin kör idamı gibi başrölde KÖR: -Ben bu geceyi kör ettim. Görme beni, sadece konuşta anlayayım... sen kusuyorsun, o ise hala oynuyor nabzımın şerbetinden tadan sarışın bir deneme gibi bırakın ona zamanı geçirsin doya doya hüzünlenerek atıyorum toprağını pek bir lezizmiş ilik gibi kalmış bedenine rağmen pek bir leziz Ceset: -Ölü gibi, ölü... Hayır yaşıyor! son bir kez daha nefes, son bir kez daha... Zor oynar yaprak, bu sonbahar zor gider bu rüzgar sana zor gözükür ucu zor sümbülüm zor |