tel tel zamanı ayıklıyorum..
uzun bir koridorun sonunda kırık bir ayna
koridor kadar uzun saçları dağılmış etrafa her tel ayrı bir kırık içinde yansıyor gün doğumuna yakın bir zaman içinde çığlıklarını duymuyorum bile kulaklarım sağır dilim ise çoktandır unutmuş cümlelerini aynanın yansıyan yüzünde kırıklarını sayıyorum ellerim uzandığında ise gölgeleri sarıyor etrafımı dokunma gölgelerime derken kulaklarım duyuyor dilim ise unuttuğu cümlelerini kuruyor aynanın yansımayan yüzünde kırıkları sayıyorum her kırıkta tel tel zamanı ayıklıyorum uzun bir koridorun sonunda kırık cümleler ellerime dokunan ise yüzümdeki çizgiler uçuk.. |
koridor kadar uzun saçları dağılmış etrafa
her tel ayrı bir kırık içinde yansıyor
gün doğumuna yakın bir zaman içinde
Her çizginin kendine has bir özelliği vardır. öyle değil mi?
Güzel bir eser kutluyorum... sevgiler...