RENGİNLE BOYANDIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yüzakı Dergisi’nde 2006 senesinin Ekim ayında yayımlanmıştır.
Aşkın ile pervâne olup hep sana yandım,
Gündüz gece bülbül gibi yalnız seni andım! Âmâ idi gözler senin aşkınla açıldı, Bâtıl geceden hak yola çağrınla uyandım! Gönlüm yine sensiz dile gelmez ne yaparsam; Zannetme ki hicrânına ey gonca, dayandım! Firkatle yanan gönlümü söndürmedi deryâ, Bir damla ümîd uğruna bin vâhaya kandım! Çöllerde yanarken yüreğim, lutfun erişti, Yâdınla nasîb oldu da, renginle boyandım! Bîçâreye ikramdır o sevdâlı bakışlar, Rahmet nazarından yayılan nurla yıkandım. Mecnunca sever can seni yâ Ahmed-i Muhtâr, Çok sevmeyi îman bilerek candan inandım!.. mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün |