KİMİSİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yüzakı Dergisinde 2007 yılının Ocak ayında yayımlanmıştır.
Kimi rahmet denizinden ne feyizler alıyor,
Kimi şeytâna uyup boş yere bomboş kalıyor… Kimi aşkın tadıyor zevkini ilhâmını hep, Kimi pervâne olur aşk ile sevdâ gülüne, Kimi rahmetten uzak bil ki cehennem külüne. Kimi ihsân edilen nîmeti minnetle anar, Kiminin gönlü geniş kendine rahmet okutur, Kiminin yaptığı şer kendine zahmet dokutur. Kimi muhtâcı yüzünden tanıyor vermek için, Kimi sevdikleri uğrunda verir her şeyini, Kimi infakta nasipsiz veremez bir şeyini.
Kimi yüksek tepelerden bakıyor insana hep, Kimi gâyet mütevâzî yaşıyor zirve edep.
Kimi, hicrân ile yanmış dile şefkat kapısı, Kimi, insanlığa düşman ve de şirret yapısı.
Kimi kalb insanıdır, hisli gönül erbâbı, Kiminin insana benzer yanı, yalnız kalıbı! Kimi engelleri, dik yolları azmiyle aşar, Kiminin gündüzü, akşamları hep nurla dolar Kimi gündüz gece zulmet dolu bir şirke dalar Kimi dünyâya gelirken soluyor son nefesi, Kimi Mecnûn olarak yolları çölden aşırır, Kimi fânîde takılmış yolu hepten şaşırır. (feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün[fa’lün]) 08.12.2006 Cuma Mecnun (İbrahim Hakkı UZUN) |
TEBRİK EDİYORUM GÜNE DÜŞEN ŞİİRİN ŞAİRİNİ !...