Üzülme
Üzülme: Kederli bulutlar, gözlerine tutunur;
Sevda gemilerim, fırtınaya tutulur. Üzülme: Kanar divitim, şiirlerim ağlar; Hülyalı kelimelerim, karalar bağlar. Üzülme: Manolyalar solar, lâleler büzülür; Şairin gözlerinden yaşlar süzülür. Üzülme: Irmaklar keyifsiz, sessizce akar; Meltemler çekilir, güneşler yakar. Üzülme: Hüzünler, asırlık uykudan uyanır; Sevinçlerin kemiğine, bıçak dayanır. Üzülme: Türküler nöbeti, arabeske devreder; Mahzun düşlerim, olur derbeder. Üzülme: Saksağanlar senfoniye başlar, Bülbüller zil-sükût, akıtır yaşlar. Üzülme: Meddahlar duyarsa, işsiz kalır; Parodilerin tahtını, dramlar alır. Üzülme: Toroslar’dan kar iner, heyelan olur; Ceylanlar ürker, çakallar ulur. Üzülme: Artçı şokların, beni de yıkar; Ruhumu sallar, soluğumu tıkar. Üzülme: Bir gecede saçlarıma ak düşer, Ben erirken, keyfinde olur beşer. Üzülme: Kemgözler kederinden ölsün, Umut heybemde, en zarif gülsün. Üzülme: Yerine, bu gam heykeli üzülsün; Ayın on dördü yüzün, daima gülsün. 17.01.2010 Muhittin Alaca |
Ayın on dördü yüzün, daima gülsün.
17.01.2010
Muhittin Alaca
Bu gün okuduğum en güzel şiirlerin içinde yürekten tebriklerimle.Selamlarımla +