Sana Gelip, Hiç Gidemeyenim
Bir gölge gibi düşerim peşine,
Sensiz yaşantımın tadı olmaz ki; Ansızın çekip gitsen, yerin dolmaz ki. Şiirlerim kanar, yas tutar gidişine; Sararır düşlerim, hüzünlerim solmaz ki. Bir gölge gibi düşerim peşine, Sensiz yaşantımın tadı olmaz ki. Tüm sevinçlerimin sığındığı kalesin, Burçlarından paslı acılar savururum; Gelgitlerim diner, sevginle avunurum. Adımı, yaprağına astığım lâlesin; ‘Yeter’ ki koparma, rüzgârlardan savunurum! Tüm sevinçlerimin sığındığı kalesin, Burçlarından paslı acılar savururum. Yokluğun kıymık olur ciğerime batar, Uykularım kaçar, dizlerimin bağı çözülür; Mağrur bir âşık, söyle ne kadar üzülür? Devrelerim karışır, sigortalarım atar; Yükselir nabzım, damarlarım büzülür. Yokluğun kıymık olur yüreğime batar, Uykularım kaçar, dizlerimin bağı çözülür. Gidişin hançer, kurşun gibi yaralar, Dikiş tutmaz yüreğim, tel tel sökülür; Yoksul çocuklar gibi boynum bükülür. Sıtmalı geceler kapımı aralar; Suskulu imgelerimden, hicran dökülür. Gidişin hançer, kurşun gibi yaralar, Dikiş tutmaz yüreğim, tel tel sökülür. Bil ki sana gelip, hiç gidemeyenim, Canımdan can kopsa, nasıl yaşarım? Feyzinden mahrum, neyle coşarım? Söz verince, sözünden dönemeyenim; Açmazsan kollarını, kime koşarım? Bil ki sana gelip, hiç gidemeyenim; Canımdan can kopsa, nasıl yaşarım? 20.01.2010 Muhittin Alaca |
Canımdan can kopsa, nasıl yaşarım?
======
Yüreğinize sağlık...
Çok içten bir şiirdi...