Gün Aydın Cancağazımbir palyaçonun gözlerinden aktım dün gece sen uyuyordun güldürdügüm yüzlerden acıyı kopyaladım kendime hüzündüm hazan oldum düştü bir kıvılcım yandım sıkıldım... kücük bir kızın kalbinde buldum kendimi evcilik oynadım cocuklugumla bebeğimi çaldı bir cadı bahane bu ya ağladım haykırdım hemde hiç utanmadım uyurken sen ve senden arda kalan tüm evren ben yıldızlarla anlaşma yaptım aşk verdim el aldım cancağazım… senin için gün aydın olduğunda ben çoktan gitmiş olacağım yorulunca güneş ve ağarınca tan yeri karanlık çökecek omuzlarına işte… o vakit ara beni yıldızların yaşlı kollarında devrim tülay aydın 12.01.2010 "ŞİİRİMİ YÜREĞİNİN GÜZELLİĞİYLE AYDINLATAN PRENSESİME (ARZU BUSE ERASLAN)TEŞEKKÜR VE SEVGİMLE..." |
@..