köşe başlarında ıslak bir akşam, yağmurdan kalan.
kör sarhoşlar karanlığa ıslık çalan
küskün dallarda ıslak, karanlık yeşil ve soğuk bir his
adın kalmış dilimde ısrarla dolanan benliğime
gitmeli şimdi bu şehirden de yine
birazdan dökülür bulutlar üzerime
köşe başları ıslak bir akşam, yağmurdan kalan.
tutunamaz her insan sisli bir akşama
şehir hüzünlü bir şarkı gibi burakmazken beni
her adımda bir tat sarar yüreğimi

damla damla şehir ışıkları
uzarken gözlerimde
ıslak bir köpek küfrederken şehire
yağmur başlar birazdan yine
tenimde soğuk bir akşam türküsü
yağmurun hüzünlü esintisi
ve şehirin bitmeyen efsanesi
gözlerine hasret bir hoşçakal busesi
dudakalrımda yarım kalan bir hikayenin izi
yağmurlu bir akşamdan kalan sisli bir masalin öyküsü
köşe başlarında yarı ıslak, yarı karanlık ,yarı hoşçakal.

uzak yolların düdüğü çalar demirin canlandığı çubuklar üzerinde
ucuz bir yolculuktur kalabalıklar arasında
yorgun ve bitkin bir demir yığını yüz yıllın hikayesini saklayan
ve çeşit çeşit insan hayalleri bekleyişli gözlerden ufka açılan
çocukların neşeli oyunları ve kalabalıkların hüzünlü yolculukları
Karanlıkta gözükmüyor gelincikler, papatyalar
kara bir tat sarar yüreği ağlayamaz gözler
karanlıkta gözükmez ki yeşil yapraklar, mavi çiçekler

uzar saatin devirli sesi, kulağı yoran trenin sözleri
düşler sarar seni , yarı uykulu, yarı aç, yarı yorgun, yarı kırgın
küçük bir radyo mırıldanır kalbini
kara bir tat sarar yüreğini
gözlerinde bir tek sevgilinin sesi
gözlerinde bencil bir gençlik ateşi
gözlerinde sönmeyen bir hayalin güneşi
uzar saatin devirli sesi, kulağı yoran trenin sözleri
yıldırmaz seni biten düşler
ardı ardına yeniden başlayan hevesler.
şehire hoşçakal
hoşçakal tüm yaşananlar