İsyan
Kanatlarını aç doğuya,
Yaklaş sabaha. Kayboluyorsa gökler zincirler arasında, Anlat baharı; Anlat isyanı! Var olmanın karanlığında yok olmaya yürü. Ölebiliyorsan şekilsiz ve renksiz, Tutunabiliyorsan akışına medeniyetin, Ve unutabiliyorsan acılarını isteklerinin, Çek temiz nefesini evrenin. Ve doğrul ! hesapsız ve sorgusuz. Hayallerin ve gerçeğin bir olmuşsa, Kaldır ellerindeki yılları, Gözlerin anlatacak amacı. |