Gözlerin kadar mı?
Güneş dallanıyor ruhunda,
Sıcak bir akşam ağacı ruhun. Kırmızıyı desenlemiş yeşil bir ötü, ve mavi seyretmiş herşeyi, Karanlığın imamları nefretle çiğnerlerken gerçeği. Dökülsün! dökülsün... ağacın meyveleri . Alev alev yükselen bir öykü... Gözlerin kadar mı? Gözlerin kadar mı? mavi şu gök yüzü... Nefesim gerçek, ellerim dokunuyor tanrıya Ölüm bir tek kelime Gerçek serilsin gökyüzüne! Yüreğim gözlerinden damlayan bir mavi! Yüreğim kan kızılı bir renge selam duran ölüm! |
İbrahim gibi ateşleri bedenime giydirip
Günahlarına yanıyor bulacaksın beni.
Ve közlenmiş bedenimle güller öreceğim saçlarına.
Bir gün ıslak gözlerimi özlersen,
Eyyup gibi ıslak duaları yüreğimeezberletip
Yamalı kalbimle yaralarını siliyor bulacaksın beni.
Unutma ki;
Gözlerin benim Cennetimdi.
Gitsen de ben hala gözlerini soluyorum.
Yokluğun kanatsa da beni,
Yamalı kalbimle sensizlikte bile seviyorum seni…
alıntı...
Kutlarım güzel dizelerinizi sevgimle saygımla...