İLENÇ...
Öyle bir gün batımıydı ki gözlerin,
Bir daha güneş doğmadı! İçimdeki tüm mevsimler karanlıktı artık Bir tevafuk sabahıydı, Çaysız bir kahvaltının da Keyifli olabileceğine inandığım bir sabah Vurulmuştun aşil tendomundan Vücudun titrerken kalbinin ellerinde Gözlerinden akan yaşları gören İlk ölümlüydüm Belki de son... Lanetlendiğimden habersizdim henüz Sessizce ayrıldım yanından Tepkisizdim, Anlayamazdın... Keşfettiğim zaafından habersizdin, Anlatamazdım... Keşfettiğim zaafımın korkusuyla Yarasını kuliste sarmaya çalışan Soytarılar gibi döndüm eve... Senin bir ayağın sekmeye başlamıştı, Benimse başım dönmeye... Dünya aydınlanmıştı sanki yeniden Bir araya geldiğimizde, Güneşe gerek yok gibiydi Dünyayı aydınlatmak için Bir hayat ışığı Bir de çoban yıldızı Mucizemiydi bu? Yoksa düş mü? Ödül müydü? ceza merasimi mi? Kıyamet alametimiydi yoksa? İki bilinmeyenli şizofrenik denklem... Dünya durmuş, Biz etrafında dönmeye başlamıştık Sadece gözlerimize bakarak konuşmaya başlamıştık Dudakların dudaklarıma ilk dokunduğunda Zamanı şaşırıp hani, Nerde olduğunu unuturken, Ben sana dönüşmeye başlardım, Gözlerinin dolunayında her gece... Gül yaprakları gibi narindi tenin Kıyamazken dokunmaya İçime dolardı kokun, Sarhoşluk yeniden başlardı Henüz ayılmadan... Ve bir gece sabaha karşı Bir adım geride kaldığım Gözlerinden uyku akan bir düşün içinde Başını çarptığında aklına, Sen hafızanı yitirdin, Ben komaya girdim duygu kaybından... Ruhum bitkisel hayatta... Ruhun balıklar gibi özgür... Hayalini görmüştüm ilk önce gözlerinin, Düşlerimde dokunmuştum saçlarına ilk kez Eteğinden yıldızları saçarak Yükselmiştin göğe... Kurulup ayışığının en gizemli yerine El salladığını gördüm son kez bana Sıcacıktı oysa ellerin, Ellerime ilk dokunduğunda Hiç bırakmayacaktın oysa, Gözlerime bakarak ellerimi... Biliyorum bir sen kaldın, Bir de çoban yıldızı geride bıraktığım Hayatımla birlikte... “Şahdamarından kesildiğinde aşk Geriye kalan kan birikintisidir işte ayrılık” Belki de yanlış zamanlarda düşünmüştük aşkı İdam sehpasında, Düş kurma hengamesiydi bizimkisi... Son dilek endişesi Ölmeden önce... İçinde sen yoksan Öyleyse ben de yokum... |
ki ; aşil tendonundan vurulan bir ayakla sek sek nereye gider şiir...bu kadar uzağa...
yersiz uzatmalar olmasa deminde bir şiir olacakmış...
tebriklerimizide bırakalım şiire... şiir küsmeye