YÜZÜN DAĞILIYOR GECELERİMEYüzün dağılıyor gecelerime Yüzünde bir tatlı hüzün Gözlerimin rengi gibi Saçlarında kara Ama ben ellerini sevdim, ince narin Üşüyen ellerimi ısıtan, ellerini Yüreğime şifa veren rüzgarını Kışıma çiçek açtıran baharını Ah! yar nasılda çılgına dönüyor insan Gönlümün penceresi ardına kadar açık Sonbahar bulutları çekildiler artık Hava güzel diye açtım pencereleri Bir kadın gülümsüyor gönlümün balkonundan Ne hoş kokuyor yeni açmış çiçekleri Asmasında üzümleri salkım saçak Bakma kırkı aştığına sen onun Gönlü hala sürmekte yirmileri Açıldı bir defa gökyüzüne,yüreği Bunca yıldır onunla ağlayan bulutlar dindi Gökkuşağı belirdi yağmurların ardından Bir nehir şimdi içinden gelip geçen Suları asude akan Sularda yüzün Dağılıyor gecelerime bir tatlı hüzün |
Bunca yıldır onunla ağlayan bulutlar dindi
Umarım artık tüm bulutlar ağlamanın değil, mutluluğun sembolü olurlar.
Güzel yorumunuz için tebrikler efendim