Manilerle AmasyaYoğurdu süzelim Süzüp, süzme edelim Şirin Amasya’mızı Manilerde görelim İki dağ arasında bir vadi İnsanları sanarsın bir inci Bu güzelim Amasya’dan Kimler kimler gelip, geçti Genelgemiz, Tamimiz var Saraydüzü kışlamız var Şirin Amasya’mızın Tarihte ayrı bir yeri var Ferhat ile Şirin’i var Şehzadeler Şehri namı var O şirin Amasya’mızın Ortasında Yeşilırmağı var İçeri şehri var Elma Şehri bir diyar Ortasından Amasya’mızın Yeşilırmak’ı akar Dibekte cevizi ezer Elekten ununu eler Bizim Amasya’lular Misafiri bek sever Saçta yağlı pişer Yanında semaveri gider Amasya’yı bir görenin Aklı başından gider Dalda elma kızarır Fırında erişte kızarır Amasya elması yiyenlerin Yanakları al al olur Sahiye derler zayı Hayıra derler ı-ı Amasyalu’yuk herilerin Ne güzeldir ağızları Elam deriz heraldeye Çimdim deriz yıkanmaya Bizler Amasyalı’yız Gülümseriz her insana Çıplağa deriz şallak Leylağa deriz zarzalak Amasya’mız der ki : “Herkese kendin gibi bak.” Heri derler iki de bir Görürler herkesi bir Gelen misafire der ki Amasya’lım : “Ne bakıyon dışardan, gel içeri gir.” Düğünde simsim oynarlar Fırında keşkek yaparlar Amasya’mın kızları Sevdiğine nazlanırlar Kuşburnundan ezme ezer Böğürtlene garamuk der Amasya’da sevgililer İçeri Şehir’de gezer Akdağ’ında karı var Doksan dokuz evliyası var Şirin Amasya’mızın Evliyalar Şehri namı var Bayezıd Camisi var Bimarhane gibi tarihi var Serçoban’dan Kurtboğan’a Daha bir çok büyük ismi var Yiğit gençleri var Çok güzel kızları var Benim Amasya’lımın Her daim mütevaziliği var Sevmez kendini beğenmeyi Bilmez kimseyi çekiştirmeyi Amasya’lımı birisi överse Huyudur , bilir başını öne eğmeyi Kalkıp oynar sevinince Yok heri der şaşırınca Amasya’lım rahat edemez Komşusu aç yatınca Bir yanında Kızlar sarayı Bir yanında Çakalları Çakalların arka tarafında Vardır Lokman Hekim Evliyası Elmayı almadın mı? Sepete koymadın mı ? Ne bakıyon yüzüme ? Sen Amasya’lu olmadın mı ? |