DAMLALAR ERİTİYOR
yolların sefalet kokulu boşluğunda yürüyorum
hislerimin gözü açık.. içimde korkunun sessizliği, duyguların en acilini arıyorum... sevincim kursağımda geçmeyi bekliyor... dudaklarım bir şarkının nakaratını tekrarlar gibi ölümü sayıklıyor... uzaktan sesini duyuyor belki..belki yaşıyor... ruhum belli ki toprakaltını özlüyor... gözlerim sağlamasını yapıyor ’hayatın’ her işlemde ’yaşanılmaz’ çıkıyor.. yıllara saygıyı öğretiyor karıncalar zaman süpürerek ilerliyor... bedenim ağlamıyor... sadece.. yağmurda kalmış bir sabun gibi her damlada eriyor... |
yağmurda kalmış bir sabun gibi
her damlada eriyor...
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR TEBRİKLER