AMMA DA SEVMİŞİZ BE DAYI
dalgalar
hırçın kahkahasının alayını kahpeleşen onurumuzun gizli kalmış utangaçlığıa çarptı hayat canımızı fena yaktı dayıı... sevdik dayı sevdik... karabasanların girdiği rüyalarda demet demet toplanılan korkuların ruhumuzda biriktirdiği lekeleri silemeden sevdik amma da eşsiz sevdik dayıı... kovulduk dayıı kovdular bizi... hücre odası bir gönülde müebbete mahkum olmak için sevdik suç işledik severek vermediler cezamızı sokmadılar hücreye ittiler dayıı... ağlattılar dayı yok ettiler... 7.3 şiddetli depremlerde bile yıkılmayan gözyaşlarımızı sabah serinliğinde havada süzülüp talihini arayan bir yaprak tanesi kadar küçük bir kelimenin manasıyla yıktılar sırttan vurup ’git’ dediler dayıı... söyle dayıı cevap ver... bu hayatın kaç tadı var ki dilde her tat farklı gelir yine söyle ağlat dayıı... bu hayatın kaç adı var ki hepsinin de soyadına ’acı’ denir söyle,söyle dayııı... |
dertlerin devası dayé
sevmek suçmuydu ki
müebbete mahkum ettler dayé
taririfi kimse koymadı dayı sevdamızın
ama adını hüzün, soyadını keder koydular dayé...
daha doğmadan mutluluğun şakağından vurdular
küle çevirip mutluluğu,ağıtların kefenine sardılar dayé.....
kutlarım gönül deryası yüreği.....
sevgiler sol yanımdan...