Komşu Çocuğuna
KOMŞU ÇOCUĞU İÇİNDİR
Atardamarları zorlanan Severim İstanbul’un üç vaktini Sokakların, caddelerin Cıvıl cıvıl saatlerini Başlar onların vakitleri Yağız bir horozun çığırtısıyla, Çekiç sesleri Sularda ağlamaya, Menevişlenirken yürekleri. Hayat başlar kondularda Bir bebeğin gözlerini açmasıyla. Serçe yuvasından çıkar, Bir çocuk daha katılır Çıraklar ordusuna. Potada sevdayı onlar eritir, Kalıba döker. Sabrı imbiklerden onlar damıtır. Bu saatlerde kent onlarındır. Güneşi elleri çıkarıp astı Yeraltından gökyüzüne. Onlar ki ekmek için çalışır, Çiklet uzatılır önlerine. Severim İstanbul’un üç vaktini. Sabah işe gidişlerini, Öğlen yemek yeyişlerini, Eve dönüşlerini. Esenler İstanbul 1984 |