KANAYAN BİR GÜL GİBİ
Bir teselli vermiyor, yaşanan hatıralar.
Yine gönlüm hüzünlü, yine dünya bana dar, Beni mahzun bıraktı, esip gitti yel gibi, Başımdan gitmez bela, yüreğimde yara var. Onda tatdım sevdayı, onunladır devamı, Kendine mecnun etti, o muktedir eyyamı. İçimdeyken varlığı, uzak durur el gibi, Sevene bunca şiddet, bunca hiddet revamı? Şimşeklerle dolarken gözlerimin bulutu, Yeşermeye yüz tuttu, çöldeki aşk umudu, Damla idim ummana, sürükledi sel gibi, Muhayyilemin hızı, yıkıp geçti hududu. Gözlerimin önünde raks ederken edası, Kulaklarımdan gitmez, sevgilinin sedası Her mızrap dokunuşta titreyen bir tel gibi, Ah ederek an be an inler gönül seması. Kırık dökük güfteler yarım kalmış besteler, Savrulup gitmekteler topladığım desteler. Her bir zerrem yaralı, kanayan bir gül gibi, Bülbülleri dinlerken hep ilahi sesteler. 06.12.09……….Mustafa YARALI |