Hiç unutulmayacak yüz anne yüzüdür.-- hz. muhammed
mehmet gunes
mehmet gunes
@mehmetgunes

Umrumuzun dışındakiler

4 Aralık 2009 Cuma
Yorum
Şiirgram

Umrumuzun dışındakiler

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1924

Okunma

Umrumuzun dışındakiler

Çocuk

Sana kuşlardan börtü böcekten

Veya bu gibi gereksiz şeylerden bahsetmeyeceğim

Sende bilirsin ki hayat hiç bu şekilde çıkmamıştır senin karşına

Çıkacak kadar yaşamamışsındır bir başına

Kuru ekmek, ter, burjuva ve şarap

Kahkahalar, masallar, çizgili öyküler

Sana bir hayatı anlatmam çok uzun sürer

Sana insanlardan bahsetmek isterdim

Çağımızdan önce gelmişler bir ara

Hiç görmedik ama bizlere çokça benzerlermiş

Hata atalarımız güya onlardan gelmekteymiş

Hangi arada gitmişler biz farkına varmadan

İşte senin derilerin dökülmeye başlamış o an

Sana insanların neden açlıktan kıvranarak öldüğünden

Aç veya susuz

sayılan kemikleriyle sefalet çekenlerden

Veya en basit haliyle

İnsanlık adına yaşayanların

bütün bunları görmezden geldiğinden

Ve hiç aklında olmadığı bir halde

Hiç aklından çıkmayacak bir şeylerden

Süper nano teknolojik çağımızın

Açlığa sefalete ve merhamete yenik düştüğünden

En değerli birikimimizi vergimizi varlığımızı

Yani senin anlayacağın

Bir ülkenin olmazsa olmazı

En parlak ve değerli paramızı

Yatırırız keşfedemediğimiz atomun

Bir araya getirdiği bombalarına

Uranyuma, nükleer enerjiye

Ve onların bize sunacağı ecele

Yani oradan bakınca açlık nedir bilmeyiz derken

Ellerimiz aç boğazlara rahmet sokuştursun isterken

İstemekle kalmış hep

Yeltenmeye yeltenmemişizdir

Sana yüzyılın insan kayıplarından

Salgınlarından, ham petrolden savaşlarından

saldırganlarından bahsetmeyeceğim

Çiçek börtü böcek seversin sen

Hiç görmediğin bir dünyanın…

Varlığını dahi bilmemişsin yaşar iken

Mesela parmaklarımın harf ve kalem arası gel git lerinden

Bu zaman zarfında kaçınızın öldüğünden

Kim bilir sefaletten veya siyasetten

Niye önemi olsun ki

Bizim yerimiz sıcak ve rahat iken

Üstelik yatağımız yorganımız aşımız karımız

Ve kadınlarımızdan olan çocuklarımız

Aç çıplak susuz şuursuz

İnsanlık için hiçbir önem teşkil etmez iken

Biz uykumuzun derinliklerindeyken

Kaç hayvan konar sizin leşlerinize

Veya kaç insan havyan gibi yaşar böylesine

Görmemezlikten gelişimize

Bana kalsa bencillikten öte bir şeyler var

İnsanlıktan uzak dna mıza yakın

En aşağısından aşağılıkça bir şeyler

Mesela ben kendi şahsıma asaleten

Ama cümlelerime vekaleten

hiç bitmesini istemediğim bir sigarının

Dibi gelmeyeceği bir alkolü kaç kez istediğini bilirim

Hiç umurumda olmamıştır

Senin dünyanın bir ucunda olmanın

cılız vücuduna, sayılı kemiklerine

sineklerin konmanın

Kapitalizmin hediyesidir

Birinci dünya ülkesinden

sen ölmeyi bil çocuk kendi kendiliğinden



farklı koordinatlarındayız diye haritanın

Ve ülkelerin, ve politikaların, ve sömürülen toprakların

Mesela sıcak ekmek, sıcak çorba, soğuk su için

Ve üçüncü dünya ülkesinde var olduğun için

Saymayacağım daha kaç dünya var böyle

Nasıl üç ettik görmedim bile

Yani utanmazsam söyleyeceğim

Utanmasızca adiyiz

Dilim varmıyor ama

Rengimizden olsa gerek sanki daha asiliz

Bizim umurumuzda mı sayılı kemiklerin

Gelmiş geçmiş gelecek olan

Bütün birleşmiş milletlerinin

Adı birlikten geliyor bakma sen

Henüz çocuksun ölmeyi bil bari sen

Dert mi sanki dibi delinen midenin gurultusu

Biz böyle sıcak yatağımızda yatar iken

Ama yine de sana bahsetmeyeceğim

Hiç bilmediğim dillerde söylenmiş türkülerden

Adını bilmediğin öykülerden

Ofelya`dan, Beatrice`den…

Sen sütünü kana kana emmiş gibi yap

Onların iri memelerinden

Sana vaadi bol şeyler söyleyeceğim

Cennetten, cehennemden

Ve kurgusu yazılmamış bir kurtarıcının geleceğinden

Sen de bilmiyordun belki böyle olacağını hayatının

Merhametsiz insanlar yüzünden son bulacağının

Adını bilmedim bir tek yüzünü hatırlıyorum

Bilmiyorum hangi ajansın hangi haberinden

Bilmem hangi dünyanın bir ülkesinden

Çok sürmedi diyebilirim o uzunca hayatın

Saniyelere sığdırdı bütün bi ömrünü ajanslar

Senin bıraktığın boşluğu süs köpeklerimiz bile tamamlar

Sana güzel şeylerden bahsetmeyeceğim

Güzellik nedir bilmemişsindir sen

Ananın elleri bile senden önce suya gider kendiliğinden

Yaşamak böylesine hayvani

Böylesine iğrenç iken

Hangi bi güzelliği söylesem ki

Kendi dilinden

Ne senden ne de benden…

Aldığımız nefesin değerini bilmediğimizden

Eğer yaşıyorsak bil ki o da yüzsüzlüğümüzden

Barbarlığımızdan yerin dibine girmediğimizden

Yada gelişi güzel bir şeylerden

Bahsetmeye fırsat kalmadı

Biliriz ki yaşamak öylesine leş

Öylesine iğrenç, kir, pas, ve kan

Sen çoktan ölmüşsündür

Biz farkına varmadan…

Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Umrumuzun dışındakiler Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Umrumuzun dışındakiler şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Umrumuzun dışındakiler şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.