TüKeNiŞ
Ağırdan ziyade bir ızdırap, ben dediğim onca palavranın bedenimi terki…
delibüklüm omuzlarımda sildiklerim bildiklerimi eziyor belki… Kıdemli yalnızlığıma mıhlı (t)onlarca yitik apolet hoyratça harcadığı hayatının bedelinde yerini yadırgamış, valizi elinde buruk bir kiracı sanki… Vuruk bir acı… "Neyin var?" "Hiç"… |
tebrikler...