KaRaKıŞ
votka damladı kağıda
mürekkepten önce hepten ince pamuk sabrın bağı iplik teslim olma derdinde acıya. masada bardak altı izler çember çember bayıraşağı sigara başı önde boğaz yanar boğaz susuz Delir İstanbul! zırdeliristanbul insan ki zaten ölü varolmayagörsün "ş"nin çapağı değil iğrati duran bu yaŞamda bu yaŞımda dönen başımda kir-pas ve umut kırıntıları haykırışımda biraz biraz da bakışında... her yudumla içimi yakışında ruhumda gülüşünle şimşekler çakışında muzurluğun büyüsü teki kalkık kaşında rüyaları delinin gelinin nakışında... bu deli ki düşüyor cinasın akışında bedeli ki üşüyor kalbin karakışında... |
yazdırıyor...ki zaten yazıyordun
her zamanki lezzetiyle
Sevgimle