Küçücükken koklamıştım gülünü,
Doya doya öpemedim elini,
Dirisin sen düşünemem ölünü,
Hayalin her yanda var Cemil baba.

Unutamam sevgin vardır içimde,
Düğümlenmiş acın vardır döşümde,
Cismine hasretim gördüm düşümde,
Yokluğun bizlere zor Cemil baba.

Doğar doğmaz aşk yayıyla oklandın,
Harabende örtünerek saklandın,
Henüz göç etmeden yunup aklandın,
Sen gibi az olur yar Cemil baba.

Allah’ım sırtına Veysilik sardı,
Ağustosun serin, zemherin nardı,
Nice akıl almaz hallerin vardı,
Sırdan bilmezlere sır Cemil baba.

Coşa gelir dağarcığı açardın,
Himmetinle hazineler saçardın,
Tayyimekan olup kime kaçardın?
Kim bilir bu nasıl? Kâr Cemil baba.

Bilirdin ki kulluk yakışır kula,
Bu yüzden büründün, eskimiş çula,
Her iki cihanı satıp bir pula,
Gülistana döndü har Cemil baba.

Dünyalık ne varsa sayardın hiçe,
Yumardın gözünü dalardın içe,
Fenadan bekaya başlardın göçe,
Sana sen olması, nar Cemil baba.

Kimi deli derdi, kimisi veli,
Meyveli ağaçlar taşlanır belli,
Ne yazık dünyadan gittin gideli,
Sensizlik bağrımda kor Cemil baba.

Mademki ecelin gelmiştir senin,
İnşallah Mahmud’a yakındır yerin,
Cennet döşeğinde dinlensin tenin,
Yattığın yer olsun, nur Cemil baba.

Yürek alevlendi, başım boralı,
Acizlik içinde kaldı yaralı,
Yaramı aşk ile sardım saralı,
El âlem görüyor hor Cemil baba.

Mart.1983………Mustafa YARALI