Duvarlar Kan Ağlıyorsıyrılır kınından ölüm feveran çığlıklar derinden düğümlü boğazlar suskun geceyi sarar kurşun izi çelikten tüller gerer tene ilahi adalet kaybolur dilde suskuların adaleti duvarlar kanını gizleyip ağlar geceye yüreğe süzülen ışıktır nurdan kıymeti bilinir dostlukların sokakta çelme takılan kedi orada baş tacıdır yürekten dalları yolunan herca-i menekşe göz doldurur mahpus camlarında hele çöpe atılan bir dilim ekmek boğazdan süzülür volta çayında gözyaşları akar kirli yastıklara vicdan yoklanır kara gecede gelgitlerde karılır yürek pimleri bir güvercinin yuva telaşı serde dalgalı denizlerin mavi hayali midye gibi cebe dolar tesbihler kalp yamaları güllü basmadan gizlice sarılır keyif tütünleri tecritlerde bağlanır düşler zehir akar insan mayasından börtü böcek karabasan zamanı yitik paslı ömrün çırpındıkça karabatak sökün eyler tenden uçar “başın öne eğilmesin aldırma gönül aldırma” “ağladığın duyulmasın aldırma gönül aldırma” Sabahattin Ali 11.11.2009 kan ağlasa da mahpus duvarları özgürlüğe olan inanç sarar tüm yaraları… şiirime yürek telini katan değerli Hasan arkadaşıma kıcak dolusu,sevgiler... |
ne güzel tanımlamalar
imgeli tamlamalar
sağlıcakla kalın