GÜLE BENZER BENİM ANAM
Güle benzer benim anam, dikensiz.
Güller zamanla solar, anam solmayan güldür. Bitmeyen şefkatiyle gözleri ışıldar gülünce. Kızınca yüreği sızlar inceden ince, Ağlayınca içinden ağlar, gizlice, Yaşları dökülür yüreğine sessizce. Yemez yedirir, giymez giydirir, Sallar yavrusunu, uyutuncaya kadar. Uyumaz, uykusuz kalsa da geceler boyu. Dilinden en tatlı nameler dökülüverir, Yüreğinden söyler ninnilerini, En güzel sözleri bulur her zaman. Kucağı döşeklerin en güzeli, Kolları en rahat yastık. Yüreği en sağlam kale. Elleri sımsıcak soğuk gecelerde bile. Bağrı çelikten bir kalkan gibi. Taşa değse ayağım içi sızlar, Paramparça olur yüreği. Başım ağırsa bile, farkında olmadan, Aklıma ilk gelen anam olur. Elleri binlerce kere öpülesi anam! Sabır taşıdır o, çatlamaz. Mevsim kış olsa da ona, Bahardır onun gülen yüzü. Ben ne kadar büyümüş olsam da, Yine de göz bebeğiyim onun. Başımı okşar nasırlı elleriyle. O her sabah sanki güneş gibi doğar üstüme, Isıtır beni sevgisiyle. Korkmam gecelerden, onun yüzündeki nur Aydınlatır gecelerimi Ay gibi. En dar anımda onu bulurum yanı başımda, Başucumda bekler beni. Hasta olduğumda canıma can olur, Derdime derman olur, kol kanat gerer üstüme. Bir ah! Etsem o hisseder uzaklarda olsam da. Güle benzer benim anam, Öyle özledim ki kokusunu. Yine oturabilsem dizlerinin dibine, Okşayıverse başımı saatlerce. Şimdi bile ağlarken gördüğünde beni, Bin derdi olsa da, Bir derdim yine kahreder onu. Güle benzer benim anam, Gecelerini katar gündüzlerine, Dualar eder benim için, Ellerini açar da gökyüzüne, Rabb’im onu koru diye, dualar eder. Canından can katmış canıma, Derman olmasa da dizlerinde, Yavrusunu görmek ister, Ölüm eşiğinde olsa bile. Ayaklarının altına cenneti sermiş Rabbim. Anam! Ömrüm boyunca Sırtımda taşısam da seni, Biliyorum hakkından çıkamam, Sen helâl etmedikçe. Hakkını helal et bana, Hakkını helal et Ana, Canım feda olsun sana. |