Ağır ağır yağdı kar
ve hiç farkettirmeden geldi
.....karlar üstüne bahar.
O karlar başlangıcı unutulmuş
......bir kara kış ile gelmişti
.........dallar altında
erimişti ki ağaç yerli yerindeydi.
Gece döndüğünde kötülüklerden
güneş dallara misafir geldi
......buzlar çözüldü
dallar dirildi, filizler baş gösterdi.
Bahar ağacın kışla mücadelesi
kışın ecele son nefesi
ve kimse kışın öldüğünü düşünmedi
çünkü koyunlarda üşümüştü artık
post taşımıyordu kelleyi.
Yeşile dönmeye başlayan filizler
ilk meyvesini verdi güneşe
ve güneş yola düştü
karadeniz üstünde yıldızlar çoğaldı
bir komutanın omuzlarında
bir evrenin onuru vardı.

...

Karadeniz dingin
Karadeniz sabırlı
-ve hiç olmadığı kadar-
dizginlemiş kinini bekliyor.
İlk meyve düştüğünde
ardına Karayeli almış komutan
ilk adımını atar Samsun kıyısına
ve ardında fırtınaya döner karadeniz
bir özgürlük türküsü çalar kemençe
İpsiz Recep’in teknesinde.
İlk adım düştüğünde onur toprağına
gün mayısın on dokuzu bin dokuz yüz on dokuz
..................................bir milletin doğum günü
Samsun doğuma tanık
Samsun doğumun ebesi
Samsun ilk sancı gecesi.

...


Karayel daha da sertleşti karadenizle
Yıldız da geldi poyraz da baş gösterdi
ateşi orman orman taşıdılar içlere doğru
fırtınanın altıncı günü Havzada bir paşa.
Haziran on iki de Amasya’da
karargah düşünceli
karargah inançlı
karargah ağlıyor
çünkü yılan sınırları aşıyor.
Gün zorluyor acımasız
Yörük efe direniyor
ileri atılıyor olmuyor
geri çekiliyor.

...

Ay temmuz’a dönmüş
üçüncü gününde yaz
dadaşlar diyarı Erzurum’da
Rauf bey
Ve bir paşa ellerinde poyraz
ardında karayel ve yıldız
yürür kongreye
yirmi üç temmuza doğru
çıkarıp miğferi takar kalpağını
ve sine-i millette bir ferd-i mücahit
etrafında toplanır kolordular
yollar buna şahit.

...

Sivas eylül’ün ikisinde
Güneş avuçlarında poyrazı getirmiş
yıldız nefes nefese takip etmiş
karayelin soluğu kesilmiş.
Amasya’da görüşmeler bitmiş.
Başlayan sınırları çizilmiş bir vatan uğrana direniş.
Geceyi hep gündüz
.............gündüzü hep puslu yaşadılar
ve yirmi üçüne geldi on dokuzdan
....................bin dokuz yüzlü yıllar.
Ekim yirmi dokuzuncu gününde
bir fidan gölgesi gibi
meyvelenecek dallar yeşerdiler
ve dirildiğini ilan ettiler
öldü sanılan ceviz ağacının.
Gün Cumhuriyet’in doğum günü
Benim doğum günüm.
Dedemin kurşunsuz mavzerinin
muzaffer süngüsünün
onurlu bedeninin
gömüldüğü gün.
...

Gel-Git -- Nurullah Nuri Yavuz