Bırakıp da gittiğin gün gözlerim,
Buğulandı hüzün doldu sayende,
Sustu dilim kifayetsiz sözlerim,
Şiirlerim mahzun kaldı sayende!

Gözlerinden gözlerime akmadın,
Bir gün olsun hiç aklımdan çıkmadın,
Bir kez olsun aşk fitili yakmadın,
Şiirlerim mahzun kaldı sayende!

Sadece şiirler boynu bükük kalabilseydi keşke,gönül hüzne gebe kalmış…gücü yetmez artık…sitem mi desem bu gönüldeki yaralı bir sevda mı yoksa boynu bükük bir kalp mi?ayrılığın gönülde açtığı yara ne de büyüktür halbuki…kim dile getirebilirdi ki bu kadar???hangi gönül akıtabilirdi ki sevda içinde barınan o sitemi??

Tabip olup dertlerimi dinlesen,
Sen ben olup dertlerimle inlesen,
Gönlümdeki feryadımı bir bilsen,
Şiirlerim mahzun kaldı sayende!

Var mı ki böyle gönlünü parçalarcasına seven??yüreği kanatırcasına derdine derman olmaya gelen??

sanmıyorum hocam kalmadı bir yanı eksik kalmış sevdaların…ucu yırtık sevdalar volta atar olmuş bu alemde…yüreği ortaya seren o cesaret sadece hayallerimizde köle misali sürünür olmuş…

müzik beni alıp götürdü,bu akşama öyle yakışır bir şiir ki hiçbir kelam anlatamazdı beni bana…

teşekkür ederim hocam,yüreğinize sağlık ve sevinç hanımın o eşsiz yorumuna…

saygılarımla….