umut kıvılcımları
suskun karanlıklarda...
biçare yalnızlığa bin dert uğrar yağmalardan geriye virane kalır sessizliğin girdabındaki hayatın can damarlarına kanat açtılar geceye mevsim zamanı gelen binlerce çift kanat yankılandı sesleri gecede çarptı, penceresiz evlerin suretlerine esti geçti sonsuz kere sonbahar sırasını savdı, savurdu kendini yapraklar sararan yolların taşlarına bakakaldı tükenmez sanılan umutlar zamana ne kadar vakit kaldı bilinmeyen mevsimlerin seyir defterleri arasında kayboldu beklenen kıvılcımlar umut ister gözler sönmeyen mumların kıvılcımlarında, yaşamın esrarengiz sokoklarında şehir kapar gözlerini kaderin ellerinde |