GİDİYORUM
Ne zaman bir ‘’ gitme ‘’ lafı duysam
Aklıma ilk sen geliyorsun Meğer ne kadar alıştırmışsın beni gitmelerine Artık yadırgamıyorum. Nokta koyamadığım bir zamana Çözümün başlangıcı olması umuduyla Son kez toplayıp yüreğimden dökülenleri Gidiyorum ! Aslında bunun senin Umurunda olduğunu bile hiç sanmıyorum Her ne kadar kararlı ve bir o kadar da Kanamalı bir yürekle toplarken eşyalarımı Sen yine kim bilir kimlerle gönlünü eğlendiriyorsundur. Gözyaşlarımı saklayamam bilirsin Ama bu kez ilk defa ağlamadan gidiyorum. Gerçektende gözümde yaş yok nedense Ama ; sanıyorum yüreğim fazlasıyla dökmekte. Gitmeler böyle olmamalıydı Deprem sarsıntısıyla çarparken kapıları Artçıların korkusuyla titrememeliydi göz bebeklerim. Yanmamalıydı yüreğim Kanamamalıydı her bir yerim Aklım sende kalmamalıydı. Şimdi daha iyi anlıyorum gidenin yalnız kaldığını Yalnız kalacağım biliyorum İçime dert olan her şey hesap soracak Kendi kendime çözümler üretip Muhtemelen yalan söyleyeceğim Mekan aynı kalsa da zaman değişecek Yalnız kalabalıklara alışacağım Daraldığım karanlık geceler de Bakışlarımın sana yansımasını umut ederek Gökyüzündeki en parlak yıldızla konuşuyor olacağım Bir daha seni görmemek üzere Acıyarak, kanayarak İki kez ağlayarak Bu amansız ve azgın kalabalıklardan kaçarcasına Sesini bile duymadan Gülüyor musun, ağlıyor musun anlamadan Gidiyorum Hande HAGHGOUİ |
Gökyüzündeki en parlak yıldızla konuşuyor olacağım
Bir daha seni görmemek üzere
Acıyarak, kanayarak
İki kez ağlayarak
Bu amansız ve azgın kalabalıklardan kaçarcasına
Sesini bile duymadan
Gülüyor musun, ağlıyor musun anlamadan
Gidiyorum
Giderken bile sevgiliyi düşünen bir yürek... Tebrik ederim.
Güzel bir şiirdi. Saygı ve selamlarımla.