Yandı Dudaklarım NefesinleGeceler Gizlediğim yanlarımın asıldığı an, Usumun orta yerine! Toplu mezar yeri gibi! Kırgınlıklarım, küskünlüklerim Hıçkırıklarım! Gün, giyerken karanlık elbisesini Çekildi en mahçub haliyle ufuktan! Sevgili! Gözlerindeki aşk, riyasız ortalığa döküldü, Dilinde yalansız kelamlar, Aşka davet buyurdu! Üryan bütün duygularım bu gece, Tepeden tırnağa, aşka soyundu, Ellerim saçlarına, Ölmek pahasına tel tel dokundu. Ben ki neyin baş paresine Dudağın diye dokundum, Yandı dudaklarım nefesinle, Sevdanın gizinde boğuldum! Varlığında yetmedi aklım, sevmeye seni! Uzakken bunca fersah benden Bırak hayalinle meşk edeyim... G.Sarıoğlu İkibindokuzun/onbirinciayının/üçüncügünü Karanlığa/bürünürken/gün |