atası volkan,
tası, tarağı yeni bulmuşum,
di’li geçmiş zamanda,
di, yar, bakır...
aşkın çatalhöyüğü canıma batanım,

rezervlerimden sakladım,
rezervasyonu yapılmış, her şiirimde yerin,

yer kabuğumu çatlattın,
altı üstü nasihattın,
maden yatağımın gördüğü bir rüyasın işte,
süsledim gecelerimde,
eğilip bükülüşlerinle, kendimi,
simyası kimyamı bozan düş...

doğada serbest bulurum seni,
serbest bırakışlarım da ondandır,
kürkçü dük kanıyım,
dilli düdüklerimi bağışlıyorum,
tilki uykusuna yatmasanda,
gözlerin hep uykulumu kalır senin?
işletme gözlerinle gözlerimi ocağında,
atom numarası yirmi dokuz,
saatli bombalarımın, pimini çektim sözlerime,
yaralarıma yaramaz,
kolay dövülürmüş,
annesi öyle söylüyor,
elim kalkmaz benim, şiirlerde olmasa,
her türlü işlerde kullanılır,
eş, arkadaş;
aşıksan şiir yazarsın mesel olunca,
aşkın kimliğini bulunca,
Yaşar Kemal’le göğe çıkartırım,
Necip Fazıl’dan daha çok,
mühendis olurum kaldırımlara,
madenlerim ne kadar azsa benim,
köyüne deli kalırım,
zırlayışlarımla kendime şair,
gelmişimi geçmişimi, kalaylarsın,
dilinle alaylarsın,
kızıl kalır şiirin kızına,
saçların kızılca kıyamet, koparsın,
sözlerinle boyarsın,
aşkı adam yerine koyarsam,
elektriği ileten ikinci elementim sensen,
kaplatırsın günlerimi de,
pas tutmuşluğumda vardır benim,
fiskos sehpasında,
sandığım sanmışlığım,

istemiyorsan bakırlaşma... paşa gönlün bilir,
sebep kır saçlarınsa madem,
madenler karışmasın içişimize,
alaşım derken başkalaşım,
dipsiz kuyulara düşer taşlarım,
bakır sülfat olur mavi yaşlarımda... sen yeter ki yaşlanma,

cilalıyorum kendi devrimi,
cevher yumurtluyorum katıla katıla,
ağzımın avaz avaz mağaralarında... aşkına eşkiya yanardağlarım,

kalbin erime noktasını koyuyor, şiirime şiirime.

Sinem Şanlı