SÖYLE FERHATKollarını ne kadar açsan sığmayacağım Çok eski, volkanik bir dağım Güneş her sabah arsızca yakar tenimi Ay dalgasını geçer Şimşekler oyar gözlerimi Hiç mi hiç olmazdı telaşım Bir zamanlar nasıl yüksekti başım Ne gün kar yağdı Bitti onmaz telaşım Eğildi başım Kimse fark etmedi Gündüz, gece Eridim ince ince Gizlice Zaten başım büyüktü Geldi duyanı, duymayanı Oldum yol geçen hanı Senin içinden kaç yol geçti Ne bilirsin Ağırıma gidiyor Ferhat Geçti zamanı Al git kazmanı Dökülürsün pare pare Benden yol çıkmaz yare Ferhat kaçırdın fırsatı Granitten sert oldum Mermerden katı Yamaçlarım da gezinir bir hayal atı Yaz, kış başımda kar Basma eteğime Yok artık başka bahar Söyle Ferhat Ne var Hayrettin YAZICI |