İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sokaktayım… (111.)
M. Yücel Demirtaş
5,0 / 4 kişi ·1 beğenme · 5 yorum · 2784 okunma
 Sokaktayım… (111.)Sokaktayım… (111.) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sokaktayım… (111.) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Üstad uzun zaman oldu senin mısralarını okumayalı .Aslında özlemişim mısralarını.......hoşgeldin güzel yürekli kardeşim hoşgeldin.şiirin yine her zaman ki gibi...MUHTEŞEM.....
Cevap Yaz
Sokaktayım… (111.)
Kimsesiz, bir sokak ortasındayım…
Yapayalnız ve kuytu gecede… yürüyorum…
Bağrım yanıyor, hüzün doluyum…
Kimsesiz sokak ortasında… yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
Hüzünlüyüm, yüreğim yangın yeri…
Sokaktayım, kimsesiz… yürüyorum…
An gelir sende yitik düşlerimi arıyorum ;
Baktığım her yerde, hayalini görüyüyorum…
Gece karanlık, soğuk ve puslu….
Ve ben kimsesiz… Sende yürüyorum…
Vuslata ermek için yırtarken karanlığı…
Sokak ortasında yalnız ben üşüyorum…
Ben sende kimsesiz…Yürüyorum…
Her tarafta ölüm kokan bir sessizlik…
Ben yürüyorum…Kimsesiz bir sokak ortasında…
Yağmur bulutları lif lif sararken ruhumu;
Sokak lambalarının ışığında aydınlanıyorum…
Ben kimsesiz… Sokak ortasında yürüyorum…
Sükut etmiş sende bütün bir varlık…
Ben sende kimsesiz…yürüyorum…
Ve sen karanlık sokak! vuslatım sende..
Ben sende kimsesiz… yürüyorum…
Aslında ben kendimi arıyorum…
Karanlıklar, sende örtsün yalnızlığımı…
Ben yalnız… Sende yürüyorum…
Her gece sokak ortasında yıldızları sayarken…
Ben sende kimsesiz… Yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
Yalnızlığım döndürüyor başımı…
Sokak ortasında, mevsim yaz… Ben üşüyorum…
Ben sende kimsesiz … yürüyorum…
Etraf sessiz … Ben gölgemden ürküyorum…
Gördüğüm hayalinle, sensizlikten ürperiyorum…
Yolumun sonunda vuslat arıyorum…
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum…
Visalin sağnak sağnak kuşatırken ruhumu ;
Artık korkmuyorum sararıp solmaktan...
Suyun yanması gibi yanarken bu bedenim;
Ben sende sonsuzluğa eriyorum...
Yüreğimden gelen sese cevap ver!
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
yürümek sessizlik ve gece ...mühteşem bir şiir...kutlarım..
Kimsesiz, bir sokak ortasındayım…
Yapayalnız ve kuytu gecede… yürüyorum…
Bağrım yanıyor, hüzün doluyum…
Kimsesiz sokak ortasında… yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
Hüzünlüyüm, yüreğim yangın yeri…
Sokaktayım, kimsesiz… yürüyorum…
An gelir sende yitik düşlerimi arıyorum ;
Baktığım her yerde, hayalini görüyüyorum…
Gece karanlık, soğuk ve puslu….
Ve ben kimsesiz… Sende yürüyorum…
Vuslata ermek için yırtarken karanlığı…
Sokak ortasında yalnız ben üşüyorum…
Ben sende kimsesiz…Yürüyorum…
Her tarafta ölüm kokan bir sessizlik…
Ben yürüyorum…Kimsesiz bir sokak ortasında…
Yağmur bulutları lif lif sararken ruhumu;
Sokak lambalarının ışığında aydınlanıyorum…
Ben kimsesiz… Sokak ortasında yürüyorum…
Sükut etmiş sende bütün bir varlık…
Ben sende kimsesiz…yürüyorum…
Ve sen karanlık sokak! vuslatım sende..
Ben sende kimsesiz… yürüyorum…
Aslında ben kendimi arıyorum…
Karanlıklar, sende örtsün yalnızlığımı…
Ben yalnız… Sende yürüyorum…
Her gece sokak ortasında yıldızları sayarken…
Ben sende kimsesiz… Yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
Yalnızlığım döndürüyor başımı…
Sokak ortasında, mevsim yaz… Ben üşüyorum…
Ben sende kimsesiz … yürüyorum…
Etraf sessiz … Ben gölgemden ürküyorum…
Gördüğüm hayalinle, sensizlikten ürperiyorum…
Yolumun sonunda vuslat arıyorum…
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum…
Visalin sağnak sağnak kuşatırken ruhumu ;
Artık korkmuyorum sararıp solmaktan...
Suyun yanması gibi yanarken bu bedenim;
Ben sende sonsuzluğa eriyorum...
Yüreğimden gelen sese cevap ver!
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
yürümek sessizlik ve gece ...mühteşem bir şiir...kutlarım..
HOŞGELDİNİZ...OLDUKÇA GÜZEL BİR ANLATIM.TEBRİK EDER;SELAM VE SAYGILARIMI SUNARIM.
aliyaizzet
21 Ekim 2009 Çarşamba 11:38:04
Artık korkmuyorum sararıp solmaktan...
Suyun yanması gibi yanarken bu bedenim;
Ben sende sonsuzluğa eriyorum...
hoşgeldiniz
selam ve saygımla
Suyun yanması gibi yanarken bu bedenim;
Ben sende sonsuzluğa eriyorum...
hoşgeldiniz
selam ve saygımla
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.10.2009 11:22:45
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 2784
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.