Kimsesiz, bir sokak ortasındayım… Yapayalnız ve kuytu gecede… yürüyorum… Bağrım yanıyor, hüzün doluyum… Kimsesiz sokak ortasında… yürüyorum… Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
Hüzünlüyüm, yüreğim yangın yeri… Sokaktayım, kimsesiz… yürüyorum… An gelir sende yitik düşlerimi arıyorum ; Baktığım her yerde, hayalini görüyüyorum… Kimsesiz sokak ortasında… yürüyorum… Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VUSLAT YOLCUSU (444) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VUSLAT YOLCUSU (444) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yolumun sonunda vuslat arıyorum… Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum… Visalin sağnak sağnak kuşatırken ruhumu ; Ben sende kimsesiz...Yürüyorum... Ve...Artık korkmuyorum sararıp solmaktan... Suyun yanması gibi yanarken bu ruhum; Ben sende sonsuzluğu arıyorum...
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum… Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
SAYIN DEMİRTAŞ; KALEMİNİZE SAĞLIK...SOKAKLAR-GECE YALNIZLIK VE KİMSESİZLİK. KELİMEMER ADETA AHENKLE DANS EDİYOR...KUTLARIM SİZİ... SEÇKİYİ HAKEDEN BİR ŞİİR... SAYGILAR...
Gece karanlık, soğuk ve puslu…. Ve ben kimsesiz… Sende yürüyorum… Vuslata ermek için yırtarken karanlığı… Sokak ortasında yalnız ben üşüyorum… Ben sende kimsesiz…Yürüyorum…
Her tarafta ölüm kokan bir sessizlik… Ben yürüyorum…Kimsesiz bir sokak ortasında… Yağmur bulutları lif lif sararken ruhumu; Sokak lambalarının ışığında aydınlanıyorum… Ben kimsesiz… Sokak ortasında yürüyorum…
Sükut etmiş sende bütün bir varlık… Ben sende kimsesiz…yürüyorum… Ve sen karanlık sokak! vuslatım sende.. Ben sende kimsesiz… yürüyorum… Aslında ben kendimi arıyorum… kaybedilen bir yüreği arama çıkışıydı yazıtınız tebrik ederim sevgili şairim.sevgiyle kalın hoş kalasınız.
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum…
Visalin sağnak sağnak kuşatırken ruhumu ;
Ben sende kimsesiz...Yürüyorum...
Ve...Artık korkmuyorum sararıp solmaktan...
Suyun yanması gibi yanarken bu ruhum;
Ben sende sonsuzluğu arıyorum...
Kimsesiz bir sokak ortasında… yürüyorum…
Ayak sesimi yalnız ben duyuyorum…
SAYIN DEMİRTAŞ;
KALEMİNİZE SAĞLIK...SOKAKLAR-GECE YALNIZLIK VE KİMSESİZLİK.
KELİMEMER ADETA AHENKLE DANS EDİYOR...KUTLARIM SİZİ...
SEÇKİYİ HAKEDEN BİR ŞİİR... SAYGILAR...