Hikayesi; içinde

Biri bizi kandırıyor, kendi eli yağda, balda…
Dönüm dönüm döndürüyor, duruyoruz aynı dalda.
Gide gele usanmadık, yorulmadık biz bu yolda.
Ne yazık ki aldattılar, boş koydular elimizi,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi.

Biz ezelden bu tarafa, serdengeçti yiğitleriz,
Oğlumuza, kızımıza; “vatan” “millet” öğütleriz,
Şarkıyız biz, türküyüz biz, en acıklı ağıtlarız.
Ne yazık ki aldattılar, susturdular dilimizi,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi.

İmkânlıyı imkânsıza, dönüştürdük elli yıldır.
“Ha beş sene, ha on sene, bölüştürdük” elli yıldır.
Kardeşleri kardeşlerle, vuruşturduk elli yıldır,
Ne yazık ki aldattılar, kararttılar alımızı,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi

Gide gele, fersah fersah; iyiliğe, çağdaşlığa
Deyip deyip, güzel sözler, vize verip berduşluğa,
“Hem barışa, hem savaşa, niyetimiz kardeşliğe…”
Ne yazık ki aldattılar, büktürdüler belimizi,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi.

Denemeyiz, denetlerler, kobayımız kaliteli.
Kopardılar aklımızın; kaldı artık iki teli
Adım başı, sıra sıra, sokakların hepsi "deli"
Ne yazık ki aldattılar, gösterttiler kelimizi,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi.

Koyun, kuzu güdüyorlar, yaylımları diz üstünde,
Unuttular sizi bizi, pişirdiler köz üstünde.
Kaldırdılar, uçurdular, indirdiler yüz üstünde.
Ne yazık ki aldattılar, soldurdular gülümüzü,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi.

Ne diyorum, ben de bilmem, öyle böyle yazdım işte…
Etim biraz serttir ama denenmeli bir de şişte.
Umudum yok, heves sıfır, hayal kırık bu gidişte.
Ne yazık ki aldattılar, gömmesinler ölümüzü,
Belki “İNSAF” bir iş yapar, görseydi bir halimizi.

(10/2009/Konya)




NOT: Şiirin "Böyleyken Böyle" olan ismini, "İnsaf" olarak değiştirdim. Bu dğişiklikten dolayı hepinizden özür diliyorum