GülümŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne yalan söyleyeyim; bazen kendim yaşamadığım halde bazı şeyleri yaşadığımı zannediyorum. Bu şiir de öyle bir duygu ile yazılmış demek ki...Neye sayarsanız sayın dostlar.
Yıllardır beklerken umutla seni,
Taşlarda yosunlar kurudu gülüm. Fesleğen kokulu bahçelerimde Zambaklar zamansız çürüdü gülüm. Bulutlar ağlıyor, rüzgârlar suskun. Sen gelmedin diye leylaklar küskün, Gündüzler karanlık, geceler baskın Kasveti üstümü bürüdü gülüm. “Ziyan oldu ömrüm gelmem” demişsin, “Ne haldedir sorup, bilmem” demişsin, “Artık hayaline dalmam” demişsin, Yokluğun, peşinden sürüdü gülüm. Geçmişe çizgi çek, anma gel artık İkide bir geriye dönme gel artık "Geçit vermez dağlar" sanma gel artık Dağlarda kar da yok, eridi gülüm Gözlerde fer bitti seni beklerken. Yıllar geçti yoksun, sanma ki "erken", "Çare yok gelecek, beklerim" derken Dönülmez sonsuza yürüdü gülüm. (1984/İzmir). |
Yıllar geçti yoksun, sanma ki erken,
“Hanemiz seninle sevindi” derken;
Gelinmez sonsuza yürüdü gülüm.
güzeldi zaten şiir insanın kendi yaşadıklarının dile gelmesi değil her sese tercüman olabilmnesidir
selamlarımla