Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Serkan Uçar
5,0 / 20 kişi ·9 beğenme · 22 yorum · 69406 okunma
Okuduğunuz şiir 5.10.2009 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Serkan Uçar
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında; Bir adım öteye gidemezken geceden, Ay, ışığını çekerken sinesine, Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara, Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu, Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime, Saat on ikiyi beş geçiyordu. Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm; Masum, yalınayak çocukluğum; Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim, Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına, Düş bahçelerim yağmalanıyordu, Herkes payına düşeni alıp giderken. Bütün kimsesizliğimle, Bütün çaresizliğimle, Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda; Üşüyordum, Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık. Saat on ikiyi beş geçiyordu. Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden; Gün ağarıyordu saçlarıma, Tel tel, Raylarımdan çıkıyordum, Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına, Savruluyordum, Bir cinayete kurban gidiyordum, Kaza süsü verilmiş, Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında, Bir tabuta çivileniyordum. Saat on ikiyi beş geçiyordu. 05.10.2009 Beni ve Şiirimi güne yakıştıran tüm seçici kurul üyelerine saygılar sunuyorum. Not: Öncelikle; her okuyucuma ve de yorumcuma sonsuz teşekkür ederim, şiirin çoğu okuyucusu saat on ikiyi beş geçe okusaydım şiiri demiş,o halde benim bir ricam olacak nacizane, şiiri okumadan önce lütfen saaitimizi on ikiyi beş geçeye ayarlıyalım, o anı o duyguyu yaşayabilmek adına.Sevgiler,saygılar herkese. Serkan Uçar |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
mordağlarınkaçağı
6 Ekim 2009 Salı 23:00:42
güzelll,
on ikiyi beş geçe
ama beklerken :)
saygımla.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
on ikiyi beş geçe
ama beklerken :)
saygımla.
Serkan Uçar
buse öksüzoglu
6 Ekim 2009 Salı 22:16:36
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Herkes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu
sesi duyupda geldim ve iyiki gelmişim,kutlarım şairi.
saygılarımla.
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
farklı ve güzeldi saygılar selamlar.....
düşbahcen yağmalanmasın umudun güneşin olsun....
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
farklı ve güzeldi saygılar selamlar.....
düşbahcen yağmalanmasın umudun güneşin olsun....
Sizin de düş bahçenizden haramiler geçmesin efendim,sevgiler.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Kiminin on ikiyi bes gece kesildi nefesi
Kiminin biri bes gece bicildi kefeni,
Renk ayni, koku ayni ve zaman ayni zaman / hüzün
Öylesine degil, duyarlica siir
ve dokunakli
Kutluyorum
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Kiminin on ikiyi bes gece kesildi nefesi
Kiminin biri bes gece bicildi kefeni,
Renk ayni, koku ayni ve zaman ayni zaman / hüzün
Öylesine degil, duyarlica siir
ve dokunakli
Kutluyorum
Katkınız çok yakıştı şiire,yürekten teşekkür ederim,sevgiler.
emine erdem
6 Ekim 2009 Salı 16:45:58
05 Ekim 2009 Pazartesi 19:43:35
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Her kes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
<<<<<<<<<<<<<<<<<
ALLAH kimseyi kimsesiz ve çaresiz sokaklarda bırakmasın.Anlamlı bir şiir.
Çok emek verilerek yazılmış güzel bir çalışmanın eseri olmuş Yüreğinize sağlık Saygılar ...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Her kes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
<<<<<<<<<<<<<<<<<
ALLAH kimseyi kimsesiz ve çaresiz sokaklarda bırakmasın.Anlamlı bir şiir.
Çok emek verilerek yazılmış güzel bir çalışmanın eseri olmuş Yüreğinize sağlık Saygılar ...
Sayfama onur verdiniz efendim, saygılar, sevgiler.
namikcemal
6 Ekim 2009 Salı 16:36:21
" Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu. "
Bu mısraları okuduktan sonra
bence saat (00.05) olmalıydı.
:)
Kutluyorum... Saygılarımla.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu. "
Bu mısraları okuduktan sonra
bence saat (00.05) olmalıydı.
:)
Kutluyorum... Saygılarımla.
Saatinizio saate kurun siz de :) sevgi ve saygılarımla,çok mutlu oldum yorumunuza.
syrus
6 Ekim 2009 Salı 14:57:07
sanırım bu saatlerde temkinli bir tedirginlik olmalı artık
nereden geleceği belli olmayan bir kör nokta
şiddetiyle bizi alaşağı etmeden yerimizde kendimize güven perçinleyelim
gönlünüzce
Güzel di,yazdıklarınız çok teşekkür eder,saygılar sunarım.
ben de öğlen onikiyi beşgeçe başladım şiire:))
geç kalmışım anlaşılan...
harikaydı yine değerli şair.
kutlarım kaleminizi
selam ve saygılar
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
geç kalmışım anlaşılan...
harikaydı yine değerli şair.
kutlarım kaleminizi
selam ve saygılar
Verdiğiniz değere layık olmaya çalışıyorum,sevgi ve saygılarımla.
Ali Ekber Hırlak
6 Ekim 2009 Salı 11:58:49
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
işte budur emeğin yüreğin ve şiire gönül vermenin sonuçları kutladım kardeşim güzel yüreğini,sevgilerimle..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
işte budur emeğin yüreğin ve şiire gönül vermenin sonuçları kutladım kardeşim güzel yüreğini,sevgilerimle..
Dostluğunuzu,varlığınızı hep yanında bildim,esirgemediğiniz için teşekkür eder,saygı ve sevgiler sunarım.
Sevgi Dündar
6 Ekim 2009 Salı 11:43:57
zaman durmuş şiirde...şiir mi zamanı konuşmuş..zaman mı şiiri susturmuş belli değil..
gerçek olan sağlam bir kalem olduğu ki hayrete düştüm güne gelmiş bir şiirin talepsizliğine...
bu talepsizlikte çok şeyin ifadesi sanırım..inan şiir adına hayıflanmak ve endişe duymak ne kadar doğal bu sayfada günün şiirine olan ilgisizliği görünce..150 ye yakın kalemin ziyaret ettiği seçkide ki bir sayfa nasıl bu kadar yorumsuz kalır..şaşılacak bir durum...
( (aman kimse duymasın da şair..sanırım ziyaretleri eksik kılıyorsunuz ki iadesi yok sayfada..durum bunu gösteriyor..ihmal eden ihmale uğrar misali...lakin unuttuğumuzdan olsa gerek..yaptığımız işin okumak olduğunu..:))) okumanın iadesi olur mu..olduğunu da görüyoruz bu sayede...)
ben adıma çok keyif aldım...ve müsadenle bir bağırayım..belki şiire gelir arkadaşlar...:))
heyyyyyyyyy! millet..! burada aslanlar gibi bir şiir var..kaçırmayın derim..:))
sevgiler şair...kaleme saygımız her zaman sonsuz...kalın sağlıcakla...
teşekkürler..
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
gerçek olan sağlam bir kalem olduğu ki hayrete düştüm güne gelmiş bir şiirin talepsizliğine...
bu talepsizlikte çok şeyin ifadesi sanırım..inan şiir adına hayıflanmak ve endişe duymak ne kadar doğal bu sayfada günün şiirine olan ilgisizliği görünce..150 ye yakın kalemin ziyaret ettiği seçkide ki bir sayfa nasıl bu kadar yorumsuz kalır..şaşılacak bir durum...
( (aman kimse duymasın da şair..sanırım ziyaretleri eksik kılıyorsunuz ki iadesi yok sayfada..durum bunu gösteriyor..ihmal eden ihmale uğrar misali...lakin unuttuğumuzdan olsa gerek..yaptığımız işin okumak olduğunu..:))) okumanın iadesi olur mu..olduğunu da görüyoruz bu sayede...)
ben adıma çok keyif aldım...ve müsadenle bir bağırayım..belki şiire gelir arkadaşlar...:))
heyyyyyyyyy! millet..! burada aslanlar gibi bir şiir var..kaçırmayın derim..:))
sevgiler şair...kaleme saygımız her zaman sonsuz...kalın sağlıcakla...
teşekkürler..
Sevgi Dündar
7 Ekim 2009 Çarşamba 00:18:48
sevgili Sekan..sanırım söylemlerim biraz yanlış algılandı..sitemim sze değil güne gelmiş bir çalışmaya duyulan talepsizliğeydi...ki ben de sizin sayfanıza gelen biri değilim...kalabalık bir platform burası..herkese yetişemiyor insan..lakin...güne düşen bir çalışmaya duyulan kayıtsızlık insanı üzüyor..yoksa rutin çalışmalarda elbette yorum alanında yoğunluk oranından bahsetmiyoruz..:))) size sanırım az ziyarette bulunuyorsunuz ki ziyaretçi niz de az derken aslında okumanın karşılıklı alışveriş şeklinde olmaması gerektiğini vurgulamak için bir ince dokundurmaydı..yoksa size söylenmiş bir söylem asla..:))yani artık beklentilerden vazgeçmek ve gerçekten okuma eylemine gitmek gibi..okumaya gideceğim bir kalemin bana gelip gelmemesi okuma oranımı etkilememeli diye düşündüğümden :))
müsterih olun lütfen :)
sevgi ve selamlar..:)))
müsterih olun lütfen :)
sevgi ve selamlar..:)))
Öncelikle samimi düşünceleriniz için çok teşekkür ederim,
şiiri yazmanın, şiir okumanın yanısıra,bir de çalışmak zorundayım,yani çocuklar evde ekmek bekliyor,bu siteye de 8 Eylül de üye olmuştum,pek tanınmadığımdan olacak sizin belirttiğiniz unsurların varoluşu,ama okuyan, yorumlayan herkese, okuyup yorumlamayanlara da ayrıca sonsuz teşekkür ederim.
şiiri yazmanın, şiir okumanın yanısıra,bir de çalışmak zorundayım,yani çocuklar evde ekmek bekliyor,bu siteye de 8 Eylül de üye olmuştum,pek tanınmadığımdan olacak sizin belirttiğiniz unsurların varoluşu,ama okuyan, yorumlayan herkese, okuyup yorumlamayanlara da ayrıca sonsuz teşekkür ederim.
Dostum, şiirini ikinci kez okudum, ilk okuduğumda da aynı şeyi düşündüm. Sıkı şiirlerin var. Yani seçki tercihi çok yerinde ve nesnel...
Saygılarım ve başarı dileğimle...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Saygılarım ve başarı dileğimle...
ramazan.efe
6 Ekim 2009 Salı 01:12:29
maalesef şiir okunduğunda birionbir geçiyordu
böyle güzel bir şiiri onikiye beş geçe okumak isterdim
sağlıcakla kalın
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
böyle güzel bir şiiri onikiye beş geçe okumak isterdim
sağlıcakla kalın
sahaf
6 Ekim 2009 Salı 00:30:03
Güzel şiirdi
imgelere boğulmadan daha çok yalınlığıyla çok başarılı bana göre
kutluyorum güne düşen şiirinizi
sevgiyle...şiirlerle kalın
Nilüfer Sarp
6 Ekim 2009 Salı 00:26:39
GÜNE DÜŞEN ŞİİRİ VE ŞAİRİNİ KUTLARIM.....SAYGILAR......
İhsan TURHAN
6 Ekim 2009 Salı 00:24:05
Güne düşen şiire tebrikler...
Başarılarınız daimi olsun inşallah.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Başarılarınız daimi olsun inşallah.
türkmendağlı
5 Ekim 2009 Pazartesi 23:08:04
Güzel ve emekli bir şiir anlatım ve muhteva zenginliği ve aynı zamanda akıcı şiirinizi kutlarım.Yunus diyarından selamlar.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Her kes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
05.10.2009
merhaba çok güzel bir şiir ama son varya beni üzdü ölmek niye
o akadra gençsinizki rüyada olsa kıyamadım işte serde annelik var :)
bu güzel şiirin için seni alkışlıyorum ve sevgi ve saygılarımı yolluyorum
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Her kes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
05.10.2009
merhaba çok güzel bir şiir ama son varya beni üzdü ölmek niye
o akadra gençsinizki rüyada olsa kıyamadım işte serde annelik var :)
bu güzel şiirin için seni alkışlıyorum ve sevgi ve saygılarımı yolluyorum
İnsanlar bazen böyle ruh hallerine bürünürler,
sizi üzdüğüm için üzgünüm,
sevgiler.
sizi üzdüğüm için üzgünüm,
sevgiler.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 5.10.2009 19:29:10
Puan
: 100.0 / 20 kişi
Okunma Sayısı
: 69406
Yorum
: 22 yorum
Beğeni
: 9 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Herkes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Derinliğinde kaybolduğum satırlar.Yüreğinize emeğinize sağlık.
Böyle değerli bir kalemi nasıl oldu da gözden kaçırmışım diye hayıflanmadım değil hani.
Tebriklerim güne gelen değerli kaleme.
Saygılarımla.
''Satır aralarında kayboldum ve saatin önemi yok.
Ne vakit hüzün çökse yüreğe vakit geceye sarar
Ölüme uyanırken ruhlar''