Bir Köşeden..
Nerede gerçeklerin yada gerçek yaptıkların
Nerede elimde tuttuğunu sandığın zaman.. Gelişi gidişi bir olan zamanlarda mı kaldın sen Yoksa sen zaten hiç mi olmadın ? Bugün yaşadığım her şeye tekrar baktım , Doğan güneşe gök yüzünü süsleyen yıldızlara Gözlerimin seni aradığı köşe başlarında Ruhumu da unutmuşum ki Hayat zevk vermiyormuş bunu anladım. Aman dediğim zamanların hepsi yoksa salla gitsin mi dedim Yoksa kaybetme onu mu dedim hatırlamıyorum Bin bir hayat görmüş caddelerde dolaşırken “unut “ Sadece kulaklarımda çınlayan bu sesle O köşe başında galiba aklımı da unutmuşum.. Her yolda seni arardım eskiden Yollarda bitti seni aramalarım bitmedi… Gözümü açtım yine aynı dört duvar Hani burası cennet olacaktı.. Cehennemide gördüm özünden Önemi var mı ölümün gözünde Silahımı dayamışken şakaklarıma O deli cesaretim yoktu. Galiba ben kalbimi de bırakmışım önünde… Ve ben Varlığının mükafatını yokluğunun cenazesinde ödedim bugün… Tıpkı dün yaptığım yarın yapacaklarım gibi… By Ümit Nebil |