KUR-AN
Soğuk duvarlarda asılı Kur-an,
Kırk yıl orda kalsa konuşur sanma. Aslına ilgisiz, bigâne duran, Kararmış kalplere doluşur sanma. O Kur-an diriye diriden indi, “Ölmeden ölene okunsun” dendi, Yüz bin hatim bile etsen efendi, Mezarda ölüyle kavuşur sanma. Lafız, suret, mana Rabbin eseri, Gerçek okuyanlar tevhit neferi, Mühürlü kalplerden girip içeri, Cahille yan yana duruşur sanma. Kâinat kitabı nurlu sayfalar, “Dağlara inerse, dağı parçalar” Onu indiren onu korur, arkalar, Ehli olmayanla buluşur sanma. Her millet dilince onu bilerek, Kavlince yaşarsa ruha sinerek, Ehline yüz verir yüzü gülerek, Arifi görünce buruşur sanma. Sırrına ermeden kadir gecesi, Şefaat eylemez bir tek hecesi, Ahlakı resuldür, zikrin yücesi, Aşkı olmayanda oluşur sanma. Muhatabı insan, o insan olda, Sen ümmül kur-an’ı yaralım bulda, O tek kılavuzdur delilsiz yolda, Onsuz tehlikeler savuşur sanma. 27.08.1999…….MUSTAFA YARALI |