Yalnızlığın Yorulduğu Yerdeyimyalnızlığın yorulduğu yerdeyim sahipsiz sevdalara düştüm iklimsiz yağmurlara sınırın geri dönülmez kıyısında bir gül çizdim düşümde sana gözlerinin limanında bekliyorum gideli kaç ışık yılı oldu bilmiyorum gözlerimde karartma gecelerinin hüznü yoluma çıkar sesini soluğum tutuşacak besbelli kör umuda küçük sevinçler yeter içimdeki eylüle yenildim kendime sarıldığım boşluk sensin geri sayım bu kadar uzun sürmemeli özlemim yağmurludur / özlemim beyaz siperlerimde sen ve yoksunluğun ölümden bahsederken o düşman yalnızlığa inat ucuz bir intihar tasarlamıyorum beklemenin tortusuyla düşlerim düşüyor / ıskalıyorum bir kalmanın ıssızlığı yaşanıyor hınca hınç ağzımda kezzap tadında bir öfkeyle unutulmaların günlüğünü tutuyorum… Nail Yavuz, İzmir Y.düzenleme |
içimdeki eylüle yenildim
kendime sarıldığım boşluk sensin
sana yabancı kendimiz bize hiç gibi....