umut en güzel sokak /iki ucu açık
zorunlu izine çıkardım zalim zamanlarımı

seni dikeninden ayrı düşünemem gül

düşlerin çiçekleri solar../ ü m i d i n d e



S I Z I


bir yalanı sevmiştim düşümde gördüğüm
tek bir sonsuz andı zamanın ötesinde
gizemli bir ödeve tutsak kılmış kendini

bir imgenin keskin yüzünde
uçuk mavi bir su damlası hayat
sevişir gibi dövüştüm
söylemin omurgasında

bahar düşmüş ellerimden
soğudu soluğum, yüzünün çıkmazlarında
dur anılarımı silme

çiçekli bir zamandır dürdüğüm/desenlerinde halının
gelseydin serecektim ömrüne
tükendi umutlar yaşamın çılgın isteğinde
söz soğudu

kaç beden eskitti gözlerin
yosun tutmuş ışıltıları
kendime sarıldığım boşluk sensin
nereye baksam


çileden iğne ipliğe dönmüş ipek
avuç içi kadar yürekte dünya kadar sızı.



Nail Yavuz, İzmir
yeniden düzenleme