DAYANAMIYORUM
Dayanamıyorum artık gidişine
Yolların seni benden alışına Sana olan hasretim geçmeden Bana tekrar veda edişine Daha gelişinin sevincini yaşamadan Özlemini henüz içimden atamadan Dayanamıyorum sevgilim ayrılığa Gözlerine doya doya bakamadan Susuzluktan kavrulan bir çöle Bir kaç damla su yeter mi söyle Sana olan susuzluğum geçmeden Nasıl bırakıp gidiyorsun böyle Sensiz bir hayata dayanamıyorum Hasret sarhoşluğundan ayılamıyorum Biliyorum bu günlerde geçecek ama İnan sevgilim artık sabredemiyorum |
Dayanamıyorum artık gidişine
Yolların seni benden alışına
Sana olan hasretim geçmeden
Bana tekrar veda edişine
Daha gelişinin sevincini yaşamadan
Özlemini henüz içimden atamadan
Dayanamıyorum sevgilim ayrılığa
Gözlerine doya doya bakamadan
Susuzluktan kavrulan bir çöle
Bir kaç damla su yeter mi söyle
Sana olan susuzluğum geçmeden
Nasıl bırakıp gidiyorsun böyle
Sensiz bir hayata dayanamıyorum
Hasret sarhoşluğundan ayılamıyorum
Biliyorum bu günlerde geçecek ama
İnan sevgilim artık sabredemiyorum
GÖNÜL GÖZÜN KÖR SENİN
Gülüyorum gidişine;
Herşeyini toparlamışken
İçimdeki SENİ almayı nasıl da unuttun…
Gönül gözün kör senin….
Ağlamıyorum gidişine;
Yakalama,
Tutma,
Götürme diye;
Ağıtlarımın içindeki SAKLI gülüşlerini,
Sormuyorum gidiş sebeplerini,
Bulamadın belki
Bende aradıklarını.
Ama,
Bende bulduklarını;
Sakın başkalarında arama.
Gönül gözün KÖR senin.
Birgün geri gelirken;
Beni koyduğun yeri bilemez,
İçindeki BENİ getirmeyi de unutursun sen ,
Gönül gözün KÖR senin….
Hadi artık git vefasız,
Ya essiz sedasız;
Ya da kapıları çarparak.
Giderken pişmanlık pazarına da uğra..
Kimbilir belki; KEŞKE de satarlar sana
Alışkanlıklarını da yanına almayı unutma..
Döndüğünde sakın beni arama;
Göremezsin yattığım yeri,
Gülerim gelişine kabir taşımda….
Sen kal yalan dünyanda, Fatihan gelsin;
Bulamazsın yolumu…,
Çünkü;
Gönül gözün KÖR senin….
Erdem GÜMÜŞ