Züleyha Aynasında / Ödünç SevdaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir sırdır Züleyha, aşkın mahreminde...
Züleyha ile Yusuf aşkına dokundum, kendimden sahneler buldum ve bendeki Züleyha ya ithaftır bu şiir... _____Ben ki… Züleyha aynasında, ödünç sevda Yusuf, yüreğime emanet. Söyle ey bilge! Ben mi Zindan kuyularda, Bir yudum su diye inleyen Yoksa, Yusuf mu? Benden yudum yudum can çeken Hangimize reva idi Kuyuya bırakılan bu kara yazgı? Ey şerha şerha olan yüreğim! Ey mahzenimde asırlık mahkum Yusuf Ey bağrımda sönmeyen şems Ey aşkın esrarını çöle kazıyan sevdam Her asır yenilenen masum bir aşk bu Züleyha… Aşk damlar gözlerimden kapalı kapılar ardında Ruhuma vurdu yalnızlık sancıların Gel, ağrıyan gözlerimde ağla Kaderin süzülsün alnımdan damla damla Güzellik, senin kölen olsun Züleyha Ben, kenan da kaybolan bir dilenciyim Yusuf gelir yadıma Mahreminde, sır kalan günahın Düşer benim payıma Bilirmisin? Kaç gömlek var elimde yırtık, Senden kalan Açılır avuçlarım arşa Merhametin sinesine düşer hüzün yağmurları Aşkı senden öğrendim ve ihaneti Acizim… Affa giden yollarda yaya kaldım Susuz, divane ve kirli Tut elimden Züleyha! temize çıkar beni Devrim Tülay 25.09.2009 Güzel yorumuyla şiirime can katan Sevgili Züleyha Özbay Bilgiç e teşekkürlerimle |
hüzünce,
dokundu.....şiir.
varol sahra.