Zühal YıldızıDiledim Mevlâ’mdan bahtıma bir yâr Tozpembeydi dünyam huzurdu hâlim Nasipmiş gönülden sevdim bir güzel Ferhat’tı Kerem’di yâre misâlim Yürekten akışla bağlandım ona Parlayan mehtabım oldu zülâlim Canım, cananımdı alın yazımdı Kalbim adanmıştı yoktu ihmâlim Sevdanın mevsimi geride kaldı Hazân gelip çattı soldu visâlim Kaderimdir deyip rıza gösterdim Sükûta uğradı vuslat hayâlim Firakla kırıldı umut dallarım Hüsrânı yaşadı vurgun şimâlim Sevgim suç sayıldı özlem kabahat Bundan dolayıdır gönül celâlim Umutsuz yarınlar yetimdir düşler Yoksundur huzurdan gülmez cemâlim Bitmeyen hayaller çıkmaz sokağım Hicrânı yaşarım aşktır vebâlim Yarınsız sevdanın yorgunuyum ben Elalem diline düşmüş ahvâlim Aşkın çölündeyim hasrete tutsak Leylâ’nın Mecnun’u değil emsâlim Bu sevda tüketti tüm dermanımı Peşinden koştukça bitti mecâlim Ey gönül ufkumda kaybolan yıldız Ömrüme doğup ta batan Zühal’im Hayalin gözümde bir serap gibi Hüzün tablosudur özlem tuvalim Sevda’nın yetimi gönlüm çaresiz Bitmeyen çileyle şimdi hem hâl’im Anladım ki artık tükendi umut Her iki cihânda sensin zevâlim Bu sevda derdinden el amân yarâp Nereye gidiyor bilmem ikbâlim Bağışla kulunu asiysem eğer Canansız eksiktir hayat kemâlim Takdir eden sensin ne deyim bilmem İsterdim ki o yâr olsun helâlim İsyanım kendime, gönlüme Mevlâ’m Günahkar bir kalple zor irtihâlim Ey rahmet sahibi duy niyâzımı Huzur ver gönlüme huzur iclâlim 17/04/2008 Menderes OYANIK |
Günahkar bir kalple zor irtihâlim
Ey rahmet sahibi duy niyâzımı
Huzur ver gönlüme huzur iclâlim
Sevgili Menders Kardeşim harika şiirnizi okurken kalbimin telleri titremişti ne kadar güzelmiş bu yorum az gelmiş şiire tebrikler kardeşim harikasın usta kalemsin vesselam